Ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και έκτρωση (Α’ Μέρος)

Ψύχραιμη ματιά

                                                                                                      

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος ^[1]

MSc στις "ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ"

Ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και έκτρωση   (Α’ Μέρος)

Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Υπήρχε πάντα, απλώς την τελευταία δεκαετία έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις[2] στη χώρα μας. Αποτελεί πλέον κοινωνική μάστιγα. Μιλώ για την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και την αντιμετώπισή της με την επιλογή της τεχνητής διακοπής – έκτρωσης.

Οι αριθμοί ξεδιπλώνουν μια θλιβερή διαπίστωση και μάλιστα σε μια χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα. Η πραγματικότητα στο θέμα αυτό δεν είναι απλώς ζοφερή. Είναι οδυνηρή.  Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στη χώρα μας καταγράφονται ετησίως 250.000 εκτρώσεις, αριθμός διπλάσιος των γεννήσεων. Οι ειδικοί εικάζουν, ωστόσο, ότι τα περιστατικά ξεπερνούν τις 400.000.  Για να αντιληφτείτε, φίλοι μου αναγνώστες, το μέγεθος της εθνικής καταστροφής, στη Μεγάλη Βρετανία, που έχει πενταπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα, γίνονται ετησίως 190.000 εκτρώσεις.

Παρουσιάζω δύο ακόμη αριθμητικά δεδομένα: 40.000 εκτρώσεις τον χρόνο στην Ελλάδα αποφασίζονται από κορίτσια κάτω των 18 ετών[3], ενώ 1 στα 5 κορίτσια ηλικίας 14 έως 17 ετών έχει κάνει έκτρωση, σύμφωνα με έρευνα του Αρεταίειου Νοσοκομείου. Μάλιστα 1 στις 2 έφηβες που κάνουν έκτρωση δεν έχουν ενημερώσει τους γονείς τους!

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Πού βρίσκεται η ρίζα του κακού;  Τα πολύπλοκα προβλήματα έχουν πολύπλοκα αίτια και δεν είναι καθόλου εύκολο να τα ξεκαθαρίσει κανείς -ακόμη λιγότερο να τα εκτιμήσει αντικειμενικά και με ακρίβεια. Ωστόσο, έχοντας υπόψη μου και απόψεις ειδικών, θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω όσο μπορώ καλύτερα, το συγκεκριμένο θέμα σε δύο κείμενά μου[4].

Είναι κοινό μυστικό ότι πολλές Ελληνίδες αντιμετωπίζουν την άμβλωση σαν μέθοδο αντισύλληψης, προφανώς λόγω έλλειψης πληροφόρησης για τη γνήσια-ρεαλιστική αντισύλληψη. Αυτή η στρεβλή αντίληψη παρατηρείται ειδικά στην εφηβεία, όπου εδράζεται η έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας (περίπου 1 στις 5 έφηβες είναι ήδη σεξουαλικά ενεργή), ως αποτέλεσμα σωματικών, συναισθηματικών, ψυχολογικών και κοινωνικών αλλαγών. Οι κύριοι λόγοι για τη συχνή εμφάνιση ανεπιθύμητων κυήσεων στην εφηβεία είναι η μη χρήση αντισύλληψης, η έλλειψη ενημέρωσης, η αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα, αλλά και η αυξημένη γονιμότητα λόγω ηλικίας. Όμως, η συνηθέστερη κατάληξη μιας κύησης στην εφηβεία είναι, δυστυχώς, η τεχνητή διακοπή της (έκτρωση).

Επιπλέον, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η ψυχολογική πίεση από το οικογενειακό και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον αποτελεί, επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη δημιουργία του φαινομένου αυτού. Οι γονείς, που δεν κατόρθωσαν να ενημερώσουν τις κόρες τους- γιατί όχι και τους γιούς τους- στα πρώτα βήματα της εφηβείας, παράσχοντάς τους όχι μόνο την απαραίτητη πληροφόρηση, αλλά και μιλώντας τους εκτενώς για την αντισύλληψη και τη σημασία της, οφείλουν τώρα να συμπαρασταθούν στην έφηβη κόρη τους, γιατί είναι το παιδί τους, η ζωή τους.

Συνεχίζεται …

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Πρωινός Τύπος" κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2]  Αυτό ίσως οφείλεται  και στα στατιστικά που οι επίσημοι φορείς καταγράφου  σε σχέση με το παρελθόν.

[3] Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.

[4] Το Β’ Μέρος- κείμενο θα δημοσιευθεί στο φύλλο της Κυριακής 4 Δεκεμβρίου.

Το συνηθίσαμε (;) και αυτό…

Ψύχραιμη ματιά

                                                                                                      

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος ^[1]

                                                                                        tokinitro.blogspot.gr (ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)

Το συνηθίσαμε (;) και αυτό…

Το συνηθίσαμε, δεν αντιπροσωπεύει τίποτα, σαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσει και σας μιλώ γι' αυτό, γιατί δε βρίσκω τίποτα, που να μην το συνηθίσατε… Γιώργος Σεφέρης

Πριν από δύο- τρία χρόνια τέτοιες μέρες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) καθημερινά «χάλαγαν τον κόσμο» για την υπόθεση αυτή. Έδειχναν «υπερευαισθησία» τάχα και αφιέρωναν πολύ χρόνο. Μιλώ για την αιθαλομίχλη. Αυτό το είδος ατμοσφαιρικής ρύπανσης που δημιουργείται από μείγμα καπνού και ομίχλης στον αέρα.  Το συγκεκριμένο μείγμα περιέχει επιβλαβή σωματίδια, τα οποία προκαλούν σοβαρά προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, ιδίως σε ευπαθή άτομα. 

Παραθέτω ενδεικτικά ένα κείμενο της εποχής εκείνης: «Πνίγηκε» χθες η πόλη μας από την αιθαλομίχλη. Τα τζάκια και οι ξυλόσομπες φαίνεται να πήραν… φωτιά για να ζεσταθούν τα νοικοκυριά, πνίγοντας την πόλη στους ρύπους. Το φαινόμενο ήταν έντονο από τις πρωινές ώρες, επιδεινώθηκε όμως το βράδυ. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο θολή, σαν να επικρατούσε πυκνή ομίχλη, ενώ η μυρωδιά καμένου ξύλου ήταν διάχυτη παντού, σε σημείο που να αναπνέει κανείς με δυσκολία...».

Τότε τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνταν καθημερινά για την υπόθεση αυτή. Μάλιστα η τηλεόραση πρόβαλλε την είδηση δραματοποιημένη με ανάλογο οπτικοακουστικό υλικό, μουσική υπόκρουση, ύφος και τόνο φωνής του ρεπόρτερ. Στο τέλος παρουσίαζε για 10-15΄΄ και έναν ειδικό επιστήμονα, ο οποίος συμπιεσμένος μέσα στα στενά χρονικά- τηλεοπτικά όρια, προσπαθούσε να εξηγήσει σε εμάς, τους πολίτες, το θέμα και συνάμα να μας δώσει χρηστικές πληροφορίες.

Σήμερα τι γίνεται; Λύθηκε το πρόβλημα; Γιατί δεν προβάλλεται έστω για τη τηλεθέαση το θέμα; Έπαψε να υπάρχει η αιθαλομίχλη;  Ή μήπως το συνηθίσαμε, σαν όλα τα πράγματα που έχουμε συνηθίσει;[2]

Εγώ δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι αισθητό- και ορατό- και φέτος. Όταν επιστρέφω το βράδυ από το εργασία στο σπίτι μου η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη, ενώ από το μπαλκόνι βλέπω το νέφος της αιθαλομίχλης να πνίγει το φως του φεγγαριού! Ας μη γελιόμαστε, φίλοι μου. Όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση στη χώρα μας, όλο και περισσότεροι πολίτες στρέφονται στη χρήση στερεών καυσίμων (ξύλο, πέλετς, κ.ά., αμφιβόλου ποιότητας), για να καλύψουν ανάγκες θέρμανσης. Ξέρουμε, λοιπόν, ποια είναι η αιτία.

Καλό είναι, όμως, να θυμηθούμε και ποιο είναι το κόστος της αιθαλομίχλης που πολλοί βέβαια συμπολίτες μας ήδη το «πληρώνουν»! Προ μηνών, οι ερευνητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπολόγισαν τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας και νοσηρότητας του πληθυσμού εξαιτίας της ανεξέλεγκτης καύσης ξύλου τους δύο τελευταίους χειμώνες, προσδιορίζοντας το κόστος από την επιβάρυνση της δημόσιας υγείας. Τα χρόνια της κρίσης, λοιπόν, καταγράφονται επιπλέον 200 θάνατοι ετησίως, αριθμός που μεταφράζεται σε 3.450 χαμένα χρόνια ζωής!

​Εκτός από την αυξημένη θνησιμότητα, οι ερευνητές εντόπισαν και μεγαλύτερα ποσοστά νοσηρότητας: περισσότερα περιστατικά βρογχίτιδας, καθώς και αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία με καρδιαγγειακά και αναπνευστικά προβλήματα. Το μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν ιδιαίτερα τα παιδιά έως δύο ετών, τα οποία εκτίθενται σε αυτά τα σωματίδια, πέντε με επτά φορές περισσότερο από τους ενηλίκους.

Μάλιστα ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα, εξαιτίας της εισπνοής της αιθαλομίχλης είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο κίνδυνο που προέρχεται από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων.

[Σημείωση: Στο επόμενο κείμενό μας, την Κυριακή 27/11, θα σας παρουσιάσω μια ακραία μορφή εμφάνισης της αιθαλομίχλης που συνέβη πριν από χρόνια σε άλλη χώρα. Γιατί τα χειρότερα ίσως μα μην τα έχουμε δει και βιώσει ακόμη.]

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Πρωινός Τύπος" κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Μνημόνια, Εν.φ.ι.α., εθνικές προσβολές,  ψέματα πολιτικών κ.ά.

Η αιθαλομίχλη του 1952: ένα ιστορικό παράδειγμα για το πώς τιμωρεί η Φύση

Ψύχραιμη ματιά

                                                                                                      

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος ^[1]

                                                                                  

Η αιθαλομίχλη του 1952: ένα ιστορικό παράδειγμα για το πώς τιμωρεί η Φύση

Η αιθαλομίχλη είναι ένα είδος ατμοσφαιρικής ρύπανσης που δημιουργείται από μείγμα καπνού και ομίχλης στον αέρα.  Το συγκεκριμένο μείγμα περιέχει επιβλαβή σωματίδια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, ιδίως σε ευπαθή άτομα[2]. 

Σήμερα, παρουσιάζω μια ακραία μορφή εμφάνισης της αιθαλομίχλης που συνέβη πριν από χρόνια σε άλλη χώρα. Γιατί τα χειρότερα ίσως να μην τα έχουμε δει και βιώσει ακόμη και μακάρι να μη συμβεί ποτέ ξανά.

Το Λονδίνο, από τη Ρωμαϊκή κιόλας εποχή, ήταν γνωστό για την ομίχλη του, η οποία όμως έγινε πολύ εντονότερη με την έλευση της βιομηχανικής εποχής το 18ο αιώνα, οπότε τα εργοστάσια απελευθέρωναν αέρια και τεράστιες ποσότητες επιβλαβών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα.  Η αιθαλομίχλη, όμως, που εμφανίστηκε το 1952 είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού γινόταν αντιληπτή από την δυσάρεστη οσμή της και την κιτρινοκαφέ χροιά της, που διέφερε πολύ από την καθαρή λευκή ομίχλη των αγροτικών περιοχών, και ονομάστηκε Smog, από συνδυασμό των λέξεων smoke (καπνός) και fog (ομίχλη).

Ο Δεκέμβριος του 1952 ήταν πολύ βαρύς για το Λονδίνο.  Λόγω του κρύου και των έντονων χιονοπτώσεων οι Λονδρέζοι, προκειμένου να ζεσταθούν, έκαιγαν μεγάλες ποσότητες κάρβουνου και ό,τι άλλο έβρισκαν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία πυκνού νέφους καπνού σε όλη την πόλη και τις γύρω περιοχές.

Υπό κανονικές συνθήκες αυτό δε θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα, καθώς ο καπνός θα διασκορπιζόταν στην ατμόσφαιρα.  Ωστόσο, τις συγκεκριμένες μέρες, σχηματίστηκε στην ατμόσφαιρα ένας αντικυκλώνας που έσπρωχνε τον αέρα προς τα κάτω, αυξάνοντας κατά πολύ τη θερμοκρασία του.  Ο αέρας, δηλαδή, κοντά στο έδαφος ήταν ζεστότερος από εκείνον στα ψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας και έτσι δημιουργήθηκε η λεγόμενη «θερμοκρασιακή αναστροφή», δημιουργώντας ένα είδος φυσικού «θερμοκηπίου», με αποτέλεσμα να παγιδευτεί ο ζεστός καπνός που έβγαινε από τις καμινάδες, δημιουργώντας τελικά μια θανάσιμη τοξική παγίδα.  Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την αυξημένη εκπομπή διαφόρων επιβλαβών ρύπων και την απόλυτη άπνοια, δημιούργησε ένα δηλητηριώδες νέφος αιθαλομίχλης, που κράτησε από τις 5 ως τις 9 Δεκεμβρίου του 1952.

Το κάρβουνο που καιγόταν στα τζάκια περιείχε μεγάλη ποσότητα θείου, το οποίο με την καύση του εκλύει διοξείδιο του θείου, πρόδρομο μόριο για το σχηματισμό θειϊκού οξέος, μιας πολύ επικίνδυνης ένωσης για τον άνθρωπο.  Έτσι, σε συνδυασμό και με άλλες μετεωρολογικές παραμέτρους, δημιουργήθηκε ένα στρώμα αιθαλομίχλης ύψους 100-200 μέτρων, ενώ απελευθερώνονταν στην ατμόσφαιρα τόνοι αιωρούμενων σωματιδίων, διοξειδίου του άνθρακα, υδροχλωρικού οξέος και άλλων βλαπτικών συστατικών.

Το στρώμα αυτό αιθαλομίχλης κάλυψε για τέσσερις ολόκληρες ημέρες το Λονδίνο και προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον 8.000 ανθρώπων και σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα σε άλλους 100.000. Οι περισσότεροι από τους θανάτους προήλθαν από λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος και υποξία (έλλειψη οξυγόνου).  Οι κυριότερες λοιμώξεις που προκλήθηκαν ήταν η βρογχοπνευμονία και η οξεία πυώδης βρογχίτιδα, ενώ τα περισσότερα από τα θύματα της θανατηφόρας ρύπανσης ήταν παιδιά και ηλικιωμένα ή ευπαθή άτομα.  Επίσης, η μόλυνση προκάλεσε σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού ερεθισμούς στα μάτια, δυσφορία ή λιποθυμικές τάσεις.

Τελικά, μετά από 4 μέρες αποπνικτικών φαινομένων, οι συνθήκες που δημιούργησαν το πρόβλημα άλλαξαν, ο άνεμος απομάκρυνε μέρος του νέφους, ενώ η δυνατή βροχή καθάρισε σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα.

Η αιθαλομίχλη του 1952 (΄΄Great Smog of London΄΄) ήταν η μεγαλύτερη μόλυνση στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές καταστροφές της ανθρωπότητας.

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Πρωινός Τύπος" κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Αναλυτικότερα για τις συνέπειες στην υγεία βλέπε το προηγούμενό μας κείμενο  (Π.Τ, 24/11/2016, σελ. 3)

Ένα δημοσίευμα που θλίβει, άξιο όμως προβληματισμού

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος ^[1]

MSc στις "ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ"

                                                                                        tokinitro.blogspot.gr (ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)

Ένα δημοσίευμα που θλίβει, άξιο όμως προβληματισμού

Την προηγούμενη βδομάδα ένα δημοσίευμα στον «Πρωινό Τύπο» μού προξένησε μελαγχολία, συνάμα όμως, και προβληματισμό. Σας το κοινοποιώ με τον ανάλογο σχολιασμό μου.

Το δημοσίευμα (Σάββατο 5 Νοεμβρίου) έλεγε: «Τουλάχιστον τρεις μεγάλες ελληνικές πόλεις, την Πάτρα, τα Γιάννενα και τον Βόλο, θα γέμιζαν οι Έλληνες που πάσχουν από κατάθλιψη. Οι ειδικοί μιλούν για ανησυχητική αύξηση των περιστατικών, γεγονός που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση και τις πληγές που ανοίγει. Το 2015 οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ελλάδα εκτιμάται ότι ξεπέρασαν τους 500.000[2], σημείωσε ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Πέτρος Σκαπινάκης, στο πλαίσιο ενός Συνεδρίου Ψυχικής Υγείας. Ο ίδιος, μάλιστα, διαπιστώνει ότι οι ψυχικές διαταραχές χρονίζουν, αφού οι ασθενείς δεν απευθύνονται στους ειδικούς (ψυχοθεραπευτές, κ. ά.). Άλλοι επειδή θεωρούν ότι δεν είναι άρρωστοι, ενώ αρκετοί επειδή σκέφτονται και το κόστος θεραπείας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων πάνε στον ψυχίατρο να τους δώσει κανένα ηρεμιστικό- ψυχοφάρμακο! Όσο, όμως, καθυστερεί η πραγματική θεραπεία τόσο αυξάνεται η πιθανότητα αναπηρίας».

Δυστυχώς η σύγχρονη κοινωνία έχει εθιστεί στα αντικαταθλιπτικά ψυχοφάρμακα σαν εύκολη λύση, φίλοι μου αναγνώστες, και ακόμα δυστυχέστερα πολλοί ψυχίατροι υποστηρίζουν αυτήν τη νοοτροπία. Ωστόσο, ο απλός άνθρωπος δε γνωρίζει ότι τα εν λόγω χημικά, πρώτον, έχουν σημαντικές παρενέργειες, δεύτερον, προκαλούν σοβαρό εθισμό και, τρίτον, καταπολεμούν απλώς μεσοπρόθεσμα τα συμπτώματα, χωρίς να λύνουν τα προβλήματα που υποβόσκουν.

Η λύση απέναντι στα ψυχικά προβλήματά μας βρίσκεται είτε στη βοήθεια του ψυχοθεραπευτή είτε στον προσωπικό σκληρό αγώνα του καθενός μας. Και, όπως έχω επισημάνει και σε παλιότερο άρθρο μου[3], καθοριστικός παράγοντας για τη «γιατρειά» ιδιαίτερα σήμερα, στη περίοδο των στερήσεων που επιβάλλει η οικονομική κρίση, είναι η οικογένεια μας: η επαφή και επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της, το μοίρασμα του χρόνου, ο προγραμματισμός κοινών δραστηριοτήτων που είναι πολύτιμες αλλά όχι «ακριβές», όπως δημιουργικά παιχνίδια, βόλτες, συζήτηση στο δείπνο.

Φαίνεται παράδοξο, αλλά στη σύγχρονη καταναλωτική- καπιταλιστική κοινωνία αυτό φαντάζει δύσκολο. Και έτσι ψάχνουμε την εύκολη λύση, τα φάρμακα: για τις γυναίκες που πιέζονται συναισθηματικά, για τους ηλικιωμένους που βυθίζονται στην κατάθλιψη, για τα ζευγάρια που είναι δυστυχισμένα στον γάμο τους... Η λίστα δεν έχει τέλος.

Θα δημοσιεύσω ένα συγκεκριμένο και έγκυρο στατιστικό που δημοσιοποίησε ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Δωδ/σου[4], για να καταλάβετε που πάει η κατάσταση: τα ποσοστά της αύξησης που καταγράφονται ανάμεσα στα πλέον γνωστά αντικαταθλιπτικά ψυχοφάρμακα, από το 2013 μέχρι και σήμερα. Αυτά είναι τα εξής:

ΧΑΝΑΧ	53%
LEXOTANIL	30%
TAVOR	40%
STILNOX	70%
SEROXAT	60%

Περιπτώσεις αντικαταθλιπτικών ψυχοφαρμάκων, δηλαδή, όπου η αύξηση τα τελευταία 3 χρόνια έφτασε ακόμα και σε ποσοστό 60 ή 70%.

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Πρωινός Τύπος" κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Στατιστικά το παραπάνω νούμερο, κάνοντας την ανάλογη αναγωγή, σημαίνει πως 1 στους 7 Έλληνες έχει κατάθλιψη.

[3] Βλέπε: Πρωινός Τύπος,  22/9/2016, σελ.3: «Θετικές πλευρές στην οικογένεια στα χρόνια της κρίσης».

[4] Μιλάμε για Δωδεκάνησα (καλοστεκούμενη οικονομικά περιοχή (!), χάρη στον Τουρισμό). Σκεφτείτε τι συμβαίνει σε άλλες περιοχές… Την έρευνα δημοσίευσε η εφημερίδα «Δημοκρατική»,  στις 5 Μαρτίου 2016.

Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ 3η

Άσκηση 1. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω ερωτήσεις ως ευθείες ή πλάγιες:

-Πότε θα πάμε εκδρομή; →

-Τον ρώτησε αν επιθυμεί να αγοράσει ένα βιβλίο. →

-Απορώ τι σκεφτόσουν. →

-Αναρωτιέμαι αν είσαι μαθητής ή αν είσαι φοιτητής. →

-Θα πάρουμε μαζί μας και τον Παύλο; →

Άσκηση 2. Ποιες από τις παρακάτω ερωτήσεις είναι γνήσιες, ρητορικές ή προσταγής:

-Τι μαγείρεψες σήμερα; →

-Θα έρθεις επιτέλους; →

-Πώς λένε τον αδερφό του Παύλου; →

-Πώς να μην θυμώσω με τα καμώματά σου; →

-Είναι να μην απορείς με το θράσος του; →

Άσκηση 3.  Να μετατρέψετε τον ευθύ λόγο σε πλάγιο. Ως ρήματα εξάρτησης να χρησιμοποιήσετε τα ρήματα που βρίσκονται μέσα στις παρενθέσεις.

α. Θα κρατήσεις την υπόσχεσή σου;

(Με ρώτησε ………………………………..………………..………………)

β. Αν και δε με προσκάλεσαν, θα πάω.

(Είπε  ………………………………………..………………....……………..)

γ. Τι έχει συμβεί;

(Αναρωτιόταν  ………………………………………………………..…...)

δ. Αν θέλω, μπορώ να ανατρέψω όλα τα σχέδιά σου.

(Μου απάντησε …………………………..…………………………..…...)

ε. Είμαι αθώος.
(Ο κατηγορούμενος ισχυριζόταν……………………....………....)

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Γ2 ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ «ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ» ΤΗΣ 12^ης Δεκεμβρίου 2016

6^η ΩΡΑ: ΤΕΣΤ

ü Ερωτηματικές προτάσεις – Πλάγιες ερωτηματικές

ü Κυριολεξία – Μεταφορά

ü Συνώνυμες λέξεις σε δοθέν κείμενο

ü Αντώνυμες λέξεις σε δοθέν κείμενο

7^η ΩΡΑ: ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Σενάριο: Επίσκεψη ενός παιδιού που δέχεται bullying σε έναν ψυχολόγο. Ψυχολόγος είστε εσείς.