ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΖΑΚΑΣ (Αυτόν τον τύπο προπονητή εγώ τον «ξανασυνάντησα»)

Ψύχραιμη ματιά

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]

                                                                                        

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΖΑΚΑΣ

(Αυτόν τον τύπο προπονητή εγώ τον «ξανασυνάντησα»)

Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018 η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ φιλοξενούταν στο Ηράκλειο από τον ΕΡΓΟΤΕΛΗ. Στο κείμενό μου εκείνη την ημέρα έγραψα για τον προπονητή κ. Γιώργο Βαζάκα[2].  Μεταξύ άλλων σημείωνα: «Όταν τον Ιούλιο του 2017 ξανάρθε[3] στην Καρδίτσα ως προπονητής της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ο Γιώργος Βαζάκας, κουβαλούσε μαζί του πέρα από την τεράστια επαγγελματική του εμπειρία και το θάρρος της γνώμης. Από την πρώτη του παρουσία στα Μ.Μ.Ε.[4] ο 57χρονος τεχνικός δε μάσησε τα λόγια του. Παραδέχτηκε τη μεταβατική χρονική περίοδο που διανύει η ομάδα που αποδέχτηκε την πρόταση να την καθοδηγήσει, επισημαίνοντας ότι αναζητήθηκαν οι καλύτερες δυνατές επιλογές σε παίχτες με κριτήριο να «ματώνουν» για τη φανέλα.».

Είχε επίγνωση, λοιπόν, ότι η χρονιά θα είναι πολύ δύσκολη. Και ανέλαβε την ευθύνη απέναντι στη Διοίκηση, μα προπάντων στον κόσμο της Καρδίτσας. Πιστός στις εξαγγελίες του στρώθηκε στη δουλειά. Ήταν, εξάλλου, φανερό πως είναι θιασώτης της σιδηράς πειθαρχίας και του ομαδικού πνεύματος. Και πιστεύω ότι με όσα πέρασε η ομάδα διοικητικώς τα κατάφερε. Οι παίκτες που επέλεγε κάθε φορά να παίξουν έδιναν ό,τι περισσότερο μπορούσαν. Το σπουδαιότερο: Κράτησε ενωμένα αυτά τα παιδιά παρά τη μεγάλη καθυστέρηση στις πληρωμές, χωρίς ωστόσο, να κρύψει το σοβαρό πρόβλημα.

Όσο αναστοχάζομαι την παρουσία του Γιώργου Βαζάκα στην Καρδίτσα, συνειδητοποιώ πως αυτόν τον τύπο προπονητή εγώ τον «ξανασυνάντησα» στη ζωή μου. Ήταν την (ποδοσφαιρική) χρονιά 1985-86, όταν πήγα φοιτητής στα Γιάννενα. Η ομάδα μετά από μια δεκαετή παρουσία στην Α΄ Εθνική (1974- 1984) υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική, εξαιτίας τραγικών λαθών που έγιναν από τη διοίκηση (την «τρόικα» Γουργούλη, Αναστασίου, Γκουργκούλη). Το πιο μεγάλο λάθος τους ήταν που μεσούσης της ποδοσφαιρικής περιόδου απέλυσαν τον Γερμανό προπονητή Γκέρντ Πρόκοπ! Την επόμενη χρονιά ο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ανέβηκε ξανά στην Α’ Εθνική! Τότε ήταν που εγώ πήγα στα Γιάννενα.

Πρόεδρος της ομάδας ανέλαβε ο Χρήστος Μήτσης. Πρώτη κίνησή του ήταν να προσλάβει ως προπονητή της ομάδας τον Γκέρντ Πρόκοπ με απόλυτη εξουσία στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Ο γερμανός ήταν θιασώτης της σιδηράς πειθαρχίας και του ομαδικού πνεύματος. Θυμάμαι ακόμη τη ευγενική αυτή μορφή που ενέπνεε το σεβασμό σε όλους τους Γιαννιώτες. Εγώ ακόμη περισσότερο, αφού είχα την τύχη να δουλεύω σερβιτόρος, για να σπουδάσω, στο εστιατόριο, όπου κατέλυε για το φαγητό η ομάδα, όταν έπαιζε στην έδρα της, οπότε είχα την «πολυτέλεια» να τον ακούω να μιλάει στους παίκτες του. Η ομάδα στην αρχή έψαξε να βρει τα «βήματά» της, ο Πρόκοπ όμως ήταν βέβαιος ότι ο στόχος εκείνης της χρονιάς (που δεν ήταν άλλος από την παραμονή στην κατηγορία) θα επιτυγχανόταν! Από την άλλη η διοίκηση στήριζε απόλυτα τον προπονητή. Η ομάδα σώθηκε και ο προπονητής δικαιώθηκε[5].

Ο Γιώργος Βαζάκας ήταν τότε ποδοσφαιριστής. Έπαιζε στον Απόλλων Καλαμαριάς (όπου, αν θυμάμαι καλά, πρόεδρος ήταν ο Χάρρυ Κλύνν). Διαβάζοντας σήμερα το κείμενό μου κάτι θα θυμάται από εκείνη τη χρονιά και από εκείνον τον προπονητή. Σήμερα είναι και αυτός ως προπονητής θιασώτης της σιδηράς πειθαρχίας, του ομαδικού πνεύματος, της «σφικτής» άμυνας και του δυναμικού ποδοσφαίρου. Το σημαντικότερο: δεν αλλάζει τη φιλοσοφία του ως προπονητής. Έτσι πορεύτηκε και εφέτος ως κόουτς της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. Και του αξίζουν συγχαρητήρια γι’ αυτό.

Το κείμενό μου τότε (στις 4/2/2018) έκλεινε με την εξής σημείωση: «Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ παίζει σήμερα με τον Εργοτέλη, και στη συνέχεια με την ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ, τον ΑΡΗ, την ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ και αμέσως μετά τον ΟΦΗ. Επειδή είμαι φίλαθλος και όχι οπαδός με παρωπίδες, όποια και αν είναι η βαθμολογική «συγκομιδή» στα παιχνίδια αυτά θα έχω τα ίδια συναισθήματα για την ομάδα και φυσικά για το Γιώργο Βαζάκα, τον Παναγιώτη Μπούτα, τους άλλους συνεργάτες και τους παίκτες τους/ της.».

Το ίδιο ισχύει και για το σημερινό κρίσιμο παιχνίδι με τον Άρη όποια και αν είναι η βαθμολογική «συγκομιδή» και με ό,τι και αν σημαίνει αυτό για την τελική βαθμολογική κατάταξη της ομάδας μας (αν και, για να ’μια ειλικρινής, θεωρώ ότι σήμερα το απόγευμα μετά το πέρας των αγώνων θα είμαστε χαμογελαστοί!).

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Πρωινός Τύπος 4/2/2017, «Μια αναφορά στον προπονητή ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΖΑΚΑ», σελ. 3.

[3] Αφού υπήρξε προπονητής στην ομάδα και την ποδοσφαιρική χρονιά 1997-98.

[4] http://karditsasportiva.gr, 7/8/2017.

[5] Αργότερα, το 1991, έφτασε την ομάδα του (τον Αθηναϊκό) στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, ενώ το 1992 έπαιξε στο κύπελλο πρωταθλητριών και λίγο έλειψε να αποκλείσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

5ο Γυμνάσιο Καρδίτσας, Α’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

      

             ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Θεματική Ενότητα	Υποενότητες
1	Γ, Γ1, Γ2
2	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
3	Α, Β, Β1, Β2, Β3, Β4, Γ, Γ1, Γ2, Γ3, Δ3, Ε
4	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
5	Α, Β3, Γ, Δ, Ε, ΣΤ
6	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
8	ΟΛΟΚΛΗΡΗ

5ο Γυμνάσιο Καρδίτσας, Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

5ο Γυμνάσιο Καρδίτσας, Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ,

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Θεματική Ενότητα	Υποενότητες
1	Β, Β1, Β2, Β3
2	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
3	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
4	Γ’ και Δ΄
5	ΟΛΟΚΛΗΡΗ
6	ΟΛΟΚΛΗΡΗ

Η ΥΛΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Β ΤΑΞΗΣ του 5ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Η (ΠΙΘΑΝΗ) ΥΛΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

1^η Ενότητα: σελ. 11-12 (κείμενα 2, 3) και σελ. 15-17, 19-24

2^η Ενότητα: σελ.28, 29, 31 (κείμενα 1, 2, 4) και σελ.35-38 (όχι Γ2)

3^η Ενότητα: σελ. 45, 47 (κείμενα 2, 4) και σελ. 48-49, 53-54

4^η Ενότητα: σελ. 58, 60, 61 (κείμενα 1, 3, 4) και σελ. 64-67, 70-71 (θέματα παραγωγής λόγου- Έκθεση)

5^η Ενότητα: σελ. 85, 86 (θέματα παραγωγής λόγου- Έκθεση)

6^η Ενότητα: σελ. 88-89 (κείμενα 1, 2) και σελ. 91-93, 95-97 (θέματα παραγωγής λόγου- Έκθεση)

7^η Ενότητα: σελ. 101-104 (κείμενα 1, 2, 3, 4) και σελ. 112-113 (θέματα παραγωγής λόγου- Έκθεση)

Γάμος και θεάματα!

Ψύχραιμη ματιά

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]

                                                                                        

Γάμος και θεάματα!

Στην νέα μου οικία έχω θέα τον ναό του Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης. Βέβαια, θα μου ’λεγε κανείς που γνωρίζει την περιοχή, έχεις θέα και το Παυσίλυπο, το προαύλιο του 3^ου Δημοτικού, το «Αριστοτέλειο» φροντιστήριο, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι σου, και πολλά άλλα, εσύ στη θέα του ναού του Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης «κόλλησες»; Τι είναι αυτό που σε κάνει να επισημαίνεις αυτό το μέρος; Θα μπορούσα να αποφύγω τον πειρασμό της ειλικρίνειας-, λέγοντας για το πόσο μεγαλόπρεπος ναός είναι, πόσο αξιοθαύμαστες τελετές λαμβάνουν χώρα στο προαύλιο του (ειδικά όταν γιορτάζουμε κάποια επέτειο, τότε γεμίζει με στεφάνια- πολιτικών προπάντων- το μνημείο που βρίσκεται δεξιά στην είσοδο προς το ναό- και άλλες τέτοιες κουβέντες.

Θα μιλήσω, όμως, με ειλικρίνεια. Βλέποντας καθημερινά το ναό στο νου μου στριφογυρίζουν οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα που νιώθω, όταν γίνεται γάμος. Α, τότε είναι να «χαζεύει» κανείς (είτε κυριολεκτικά διαβάσεις, φίλε αναγνώστη, τη λέξη είτε μεταφορικά, έχει την ίδια ισχύ, είναι αμφίσημη που λένε και οι φιλόλογοι). Και τι δε βλέπει να εκτυλίσσεται σε όλο το προαύλιο χώρο!

Τι λαμπερή παράταξη εκ μέρους των παρευρισκομένων κατά μήκος του προαυλίου του ναού εν αναμονή της άφιξης των νεόνυμφων! Τι κομψό, ωραίο, μα προπάντων ακριβό ντύσιμο! Δεν έχει σημασία, αν το βάρος του σώματος είναι στους πιο πολλούς- κυρίως τις κυρίες- επιπλέον 10-20 κιλά… Με ένα καινούριο ρούχο- ραμμένο αποκλειστικά και μόνο για το «ευτυχές γεγονός»- όλα φαίνονται να επουλώνονται και να εκλείπουν. «Φουσκωτοί»[2] στην κεντρική είσοδο εμποδίζουν ενίοτε τον κόσμο να εισέλθει από εκεί, γιατί έχει στρωθεί το χαλί- άλλοτε κόκκινο, άλλοτε λευκό με μαύρες ρίγες στα πλάγια, για να ’ναι πιο ωραίο-, ώστε να μην λερώσει από τυχόν αλλότριες πατημασιές και δε θα είναι «παρθένο», όταν περάσει η νύφη!

Πολλές φορές ένας ηλικιωμένος άνδρας ντυμένος στα κατάλευκα (κουστούμι, γάντια, παπούτσια) περιμένει στην είσοδο, ελαφρός γυρτός προς τα μπροστά. Αναρωτιέται κανείς που βλέπει το θέαμα- γιατί περί τέτοιου πρόκειται- ποιος είναι ο ρόλος του. Τελικά, «βλέπει» την απάντηση.: πρόκειται για τον «ιπποκόμο» που, όταν φτάσει η νύφη, θα γείρει πιο πολύ, λες και καμπούριασε ξαφνικά και αμετάκλητα, και θα πάει δουλικά να ανοίξει την πόρτα, ενώ, όταν βγει η νύφη «περιχαρής»[3], αυτός θα κρατήσει την ουρά του νυφικού της…

«Μη! Όχι ακόμη!», ακούγονται κάποιες φωνές. Είναι ο φωτογράφος, ο καμεραμάν και ο χειριστής του drone! Τώρα αυτοί έχουν το λόγο- ρόλο. Αρχίζει η δική τους εξουσία! «Στάσου έτσι, όχι… όχι έτσι, αλλιώς! Ελάτε και εσείς από αριστερά, όχι, όχι από δεξιά είναι το σωστό (διαφωνούν ενίοτε και μεταξύ τους)! Κάποια στιγμή (τουλάχιστον μετά από μισή ώρα) δίνουν την άδεια στη νύφη και την οικογένειά της να βαδίσουν στο (σχεδόν απάτητο έως εκείνη την ώρα, λόγω «φουσκωτών», όπως είπαμε και πιο πάνω) χαλί καθοδόν προς την είσοδο του ναού, όπου κάθεται σε «αναμμένα κάρβουνα» ο γαμπρός, περιμένοντας την εκλεκτή της καρδιάς του. Κατά μήκος του χαλιού, στη δεξιά και αριστερή πλευρά του, υπάρχουν δάδες αναμμένες, ενώ την ίδια στιγμή στην είσοδο του ναού, στο ύψος της πόρτας, ακούγονται εκκωφαντικά βεγγαλικά και αίφνης πέφτουν πολύχρωμα φωτεινά αστεράκια!

Τότε οι παραβρισκόμενοι ενθουσιάζονται με όσα βλέπουν. Χειροκροτούν συνεχώς και επευφημούν, μόλο που πολλοί από αυτούς- είμαι σχεδόν βέβαιος ότι- ξέρουν τι αξία έχουν όλα αυτά, τι ματαιοδοξία κρύβουν αυτές οι πολυτέλειες, όταν μάλιστα πραγματοποιούνται με δανεικά (και αγύριστα) χρήματα ή με «βερεσέδια»…

Τέτοια θεάματα λαμβάνουν χώρα αρκετά Σαββατοκύριακα[4] στην είσοδο και το προαύλιο του μητροπολιτικού μας ναού. Χάθηκε δυστυχώς η απλότητα και ο σεβασμός και προς αυτό το μυστήριο της θρησκείας μας. Όλα για το «φαίνεσθαι», φίλοι μου, τίποτα για το «είναι». Όπως θα ΄λεγε και ο κορυφαίος ποιητής μας, ο Γιώργος Σεφέρης, «το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά- σιγά βουλιάζει και το στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό του».

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Εικάζω ότι είναι συγγενείς της νύφης, οι βλάμηδες, τα μπρατήμια, όπως τους λέγανε παλιά;

[3] Έχω την υποψία πως στην πραγματικότητα είναι μες στην ένταση και το άγχος.

[4] Πάντως είναι αλήθεια ότι από χρόνο σε χρόνο λιγοστεύουν όλα αυτά είτε λόγω οικονομικής κρίσης είτε λόγω του ότι πολλοί νέοι επιλέγουν τον πολιτικό γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης.

5ο Γυμνάσιο Καρδίτσας, B’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ στα Κείμενα Λογοτεχνίας

ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ στα Κείμενα  Λογοτεχνίας

  

	ΚΕΙΜΕΝΑ	ΣΕΛΙΔΑ
1	Χαλασμένες Γειτονιές	16
2	Η Άννα του Κλήδονα	27
3	Από το ημερολόγιο της Άννας Φράνκ	48
4	Κυριακές στη θάλασσα	52
5	Ένας αριθμός	106
6	Η τρίπλα των ονείρων	158
7	Γιατί;	170
8	Στη εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας	206

Πού βρίσκεται άραγε η αλήθεια;

                                                          

                                                                           

                                                                             Ψύχραιμη ματιά

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]

Πού βρίσκεται άραγε η αλήθεια;

            Εγώ τον κ. Γιώργο Δ. Καραβίδα δεν το γνωρίζω προσωπικά. Διαβάζοντας, ωστόσο, το κείμενό του[2] την περασμένη εβδομάδα στα τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. σχετικά με τη δρομολογούμενη εγκατάσταση αιολικών πάρκων, με σημαντικό αριθμό ανεμογεννητριών, στα βουνά των Αγράφων διαπίστωσα πως την άποψή του την στηρίζει με επιχειρήματα. Σταχυολογώ τα πιο σημαντικά:

·      H όποια «παραγόμενη» από τις ανεμογεννήτριες ενέργεια είναι ασταθής και απρόβλεπτη, εξαρτώμενη άμεσα από την ύπαρξη, την ένταση, κ.λ.π. του ανέμου, γεγονός που πολύ συχνά και σε συνδυασμό με το ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν είναι εφικτό ν’ αποθηκευθεί, τις καθιστά άχρηστες.

·      Οι ανεμογεννήτριες δε μπορούν να παράγουν «φορτίο βάσης» και να στηρίξουν δίκτυο, με αποτέλεσμα την ανάγκη διαρκούς υποστήριξής τους από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς ή και άλλες συμβατικές μορφές παραγωγής ενέργειας.

·      οι ανεμογεννήτριες έχουν ανάγκη από νέα δίκτυα μεταφοράς με αποτέλεσμα να γεμίζει ο τόπος από τους γνωστούς σ’ όλους μας πυλώνες υψηλής τάσης με τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί για τα παρθένα δάση της περιοχής.

·      Οι ανεμογεννήτριες δε «ζουν» για πάντα, οπότε τα βουνά μας κάποια στιγμή θα γεμίσουν με παντελώς άχρηστα παλιοσίδερα και μπετόν.

·      Είναι ανύπαρκτα, στην πράξη, τα υποσχόμενα από τις εταιρείες[3] «ανταποδοτικά» έργα και «αντισταθμιστικά» οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες αλλά και τους ίδιους τους καταναλωτές. Τέλος,

·      Δε διανοείται κάποιος να κάνει την παραμικρή σύγκριση για τη σχέση μεταξύ κόστους (περιβαλλοντικού, κοινωνικού, οικονομικού, κ.λ.π.) από την εγκατάσταση και τη λειτουργία των ανεμογεννητριών και του όποιου αντίστοιχου οφέλους απ’ αυτές, ώστε ν’ αποδειχθεί η πραγματική ή μη ωφελιμότητα  και χρησιμότητά τους.

Τελειώνει το κείμενό του, λέγοντας ότι θα πάψει να έχει αυτή τη γνώμη μόνο αν και όταν  οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) καταφέρουν να σταθούν τουλάχιστον ισάξιες των σημερινών συμβατικών μορφών παραγωγής ενέργειας, να τις υποκαταστήσουν πραγματικά και όχι στα λόγια και να εγγυηθούν ότι, από μόνες τους και χωρίς καμία άλλη υποστήριξη, μπορούν, όπως υπόσχονται, να ηλεκτροδοτήσουν «καθαρά», φτηνά και με ασφάλεια.

Δε μιλάει με επιχειρήματα, φίλοι μου; Μιλάει. Μήπως δεν είναι εξακριβωμένα, επομένως αξιόπιστα, όσα λέει; Ας βγει κάποιος που έχει αντίθετη άποψη και με επιχειρήματα να υποστηρίξει το αντίθετο. Και αυτός ο άλλος δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι κάποιο μέλος από το Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας (που με την υπ’ αριθ. 465/2016 απόφαση) ή το Δημοτικό Συμβούλιο Πλαστήρα (που με την υπ’ αριθ. 227/2017 απόφαση) είπαν κατά πλειοψηφία «ΝΑΙ» στη δημιουργία των ανεμογεννητριών στις κορυφές των Αγράφων. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύω ότι δεν έχουν εξειδικευμένη κατάρτιση, οπότε αφού δόθηκαν οι «εγγυήσεις» από τις «ανώνυμες» εταιρείες είπαν ναι.

Ωστόσο, το θέμα είναι όχι μόνο ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα τηρηθούν οι «εγγυήσεις», αλλά εάν η υπόθεση των αιολικών πάρκων πάνω στις αετοκορφές είναι επ’ ωφελεία  και χρησιμότητά ειδικότερα για τις τοπικές μας κοινωνίες και τους καταναλωτές αλλά και γενικότερα για την εθνική μας οικονομία ή είναι ακόμη μια μπίζνα που έχουν σκεφτεί και δρομολογήσει παλιοί και νέοι «εθνικοί εργολάβοι» στην καμπούρα του δόλιου πολίτη. Μπίζνα, η οποία προκύπτει από την αύξηση της τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, τόσο εξαιτίας των «επιδοτήσεων» και των εγγυημένων τιμών με τις οποίες ο διαχειριστής του «συστήματος» απορροφά την όποια «παραγόμενη» από τις ΑΠΕ ενέργεια όσο και από τα έργα στήριξης και υποστήριξης που πρέπει να γίνουν (άνοιγμα δρόμων, τόνοι σκυροδέματος, σιδηρικών κ.α.), ώστε να στηθούν και να σταθεροποιηθούν κατόπιν οι ανεμογεννήτριες (ύψους 100 μέτρα η καθεμιά!).

Πού βρίσκεται άραγε η αλήθεια, φίλοι μου; Κανείς δεν ξέρει. Ίσως και κάπου στη μέση, όπως έλεγε και ο Ευάγγελος Παπανούτσος[4], όταν διαπραγματευόταν ένα θέμα, βλέποντας το από πολλές πτυχές. Εγώ, πάντως θα είμαι καχύποπτος και θα αμφισβητώ τις «αίολες» προθέσεις κάθε «Πουνέντη, Ζέφυρου, Σιρόκου ή Τραμουντάνα ανέμου- ανώνυμων εταιρειών- έως ότου διαβάσω ένα κείμενο που με αξιόπιστα επιχειρήματα θα μιλάει περί του αντιθέτου και θα είμαι αλληλέγγυος με όλους αυτούς που είναι πολέμιοι (με επιχειρήματα επαναλαμβάνω) τέτοιων επιχειρηματικών ενεργειών.

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] «Εάλω» τ’ ΑΓΡΑΦΑ; ... και με «κερκόπορτα» τις ΑΠΕ;

[3] «ΑΝΕΜΟΔΟΜΙΚΗ Α.Ε.Ε.» και  «ΠΟΥΝΕΝΤΗΣ Α.Ε.Ε.».

[4] Σημαντικός Έλληνας παιδαγωγός, φιλόσοφος, θεολόγος και δοκιμιογράφος του 20^ου αιώνα.