Οι θρήνοι για την καταστροφή της Φύσης ούτε αρκούν ούτε ωφελούν

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]

Οι θρήνοι για την καταστροφή της Φύσης ούτε αρκούν ούτε ωφελούν

Έχοντας εθιστεί στις κοινοτοπίες της μικρής οθόνης, που χρόνια τώρα χαρακτήριζε «Βιβλική καταστροφή» την πρώτη φθινοπωρινή πλημμύρα και «Δαντική κόλαση» την πρώτη καλοκαιρινή πυρκαγιά, κινδυνεύουμε να βρεθούμε- για να μην πω βρισκόμαστε ήδη- στη θέση του ψεύτη βοσκού που δε συνειδητοποιεί τον πραγματικό κίνδυνο παρά μόνο όταν είναι αργά, για να αντιδράσει.

Αλλά αυτή τη φορά δεν πρόκειται για σενάριο ταινίας καταστροφής ούτε για εμμονές ακραίων οικολογικών οργανώσεων. Τα πρόσφατα συμβάντα στη Χαλκιδική, στη Φλώρινα, στη Ναύπακτο και σε πολλά άλλα μέρη της χώρας μας- για να μην αναφερθώ εκτενώς στις καλοκαιρινές θερμοκρασίες της Σουηδίας ή τις πυρκαγιές της Αλάσκας (!)- το αποδεικνύουν περίτρανα. Άλλωστε, οι πιο έγκυροι επιστημονικοί φορείς σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στον ελληνικό χώρο βεβαιώνουν ότι τα πράγματα, σε ό,τι αφορά τις αλλαγές του κλίματος εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου, δεν είναι τόσο άσχημα όσο φανταζόμαστε. Είναι πολύ χειρότερα!

Σύμφωνα με την εμπεριστατωμένη μελέτη που παρέδωσε στην ελληνική Πολιτεία το Εθνικό Αστεροσκοπείο, η αυξανόμενη εκπομπή επιβλαβών αερίων στην ατμόσφαιρα προοιωνίζεται άνοδο της μέσης θερμοκρασίας κατά έναν ως δυο βαθμούς Κελσίου μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα θα είναι τριάντα ετών, ο καλοκαιρινός ήλιος θα είναι κυριολεκτικά φονικός, οι πλημμύρες θα διαδέχονται τους καύσωνες, τα δάση θα έχουν συρρικνωθεί, οι αγροτικές καλλιέργειες θα πλήττονται από λειψυδρία και ξηρασία ή από πλημμύρες, ενώ πολλά από τα σημερινά είδη της χλωρίδας και της πανίδας θα έχουν προ πολλού εξαφανιστεί.

Οι ανησυχητικές αυτές προβλέψεις συμπίπτουν με τις εκτιμήσεις των σοβαρότερων διεθνών οργανισμών. Κι όμως, επιμένουμε ως ανθρωπότητα σε έναν τρόπο ανάπτυξης-μια λέξη που την ακούμε καθημερινά χρόνια τώρα από τους πολιτικούς σαν λύση στην οικονομική κρίση, στην οποία περιήλθε η χώρα μας- που πριονίζει το κλαδί της ίδιας της υπάρξεως της. Η ανθρωπότητα συμπεριφέρεται σαν τον καπνιστή ο οποίος, ενώ γνωρίζει άριστα το βαρύτατο τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει για το πάθος του, συνεχίζει να θυσιάζει το μέλλον του στον βωμό μιας συνήθειας… Βεβαίως, στην περίπτωση του μεμονωμένου καπνιστή, το τίμημα πληρώνεται κυρίως από τον ίδιο. Αλλά στην περίπτωση του πλανήτη μας, που έχει μετατραπεί σε «παθητικό καπνιστή» βαρύτατης μορφής, τις επιπτώσεις θα τις πληρώσουν κατά κύριο λόγο τα ανήλικα παιδιά μας και, ακόμη περισσότερο, αυτοί που δεν έχουν γεννηθεί ακόμη.

Οι θρήνοι για την καταστροφή του οικοσυστήματος ούτε αρκούν ούτε ωφελούν. Απαιτείται μια ανατροπή και μια επαναξιολόγηση των σχέσεων μας με τον άνθρωπο, τα άλλα έμβια όντα και με την ίδια τη φύση, τη Μητέρα Γη.

Τα λόγια του Εντγκάρ Μορέν[2] συγκλονίζουν και παραμένουν πάντα επίκαιρα: «Ένας πλανήτης για Πατρίδα; Ναι, αυτές είναι οι ρίζες μας μέσα στο σύμπαν. Γνωρίζουμε πια ότι αυτός ο μικρός, χαμένος στο διάστημα, πλανήτης δεν είναι απλώς η κατοικία μας: Είναι το σπίτι μας…. είναι η «μητρίδα» μας και περισσότερο ακόμη είναι η Γη- Πατρίδα μας. Γνωρίζουμε πια ότι μέσα στους ήλιους θα καιγόμασταν και μέσα στο διάστημα θα παγώναμε. Σε λίγα ή πολλά χρόνια, ίσως να μπορούμε να φύγουμε, να ταξιδέψουμε, να αποικίσουμε άλλους πλανήτες. Όμως αυτοί είναι πολύ ζεστοί ή πολύ παγωμένοι και δεν έχουν ζωή. Εδώ, στο σπίτι μας, υπάρχουν τα φυτά μας, τα ζώα μας, οι νεκροί μας, οι ζωές μας, τα παιδιά μας. Η  ζωή μας η ίδια βρίσκεται εδώ. Και έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, να σώσουμε τη Γη-  Πατρίδα μας» […].
Σε διαφορετική περίπτωση, φίλοι μου, επανέρχεται εφιαλτικά το ερώτημα που έθεσε ο Βολταίρος. «Θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο ακριβώς έτσι, όπως τον βρήκαμε: ανόητο, άδικο και κακό;». «Ναι», είναι η απάντηση. Και καταστραμμένο! Γιατί «ανάπτυξη», όπως την αντιλαμβάνονται οι ισχυροί του πλανήτη και «οικοσύστημα» είναι δύο έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες.

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)

[2] Από τους πιο σημαντικούς και πολύπλευρους στοχαστές του 20^ου αιώνα ο Εντγκάρ Μορέν. Συγγραφέας, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος.

Ας δούμε τι έμαθε ένας ψηφοφόρος από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος 

Ας δούμε τι έμαθε ένας ψηφοφόρος από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές

Οι εθνικές εκλογές πέρασαν. Οι Έλληνες, όσοι δηλαδή πήγαν να ψηφίσουν, περίπου 6 στους 10, «μίλησαν» στην Εθνική κάλπη της 7 Ιουλίου: Έδωσαν Αυτοδυναμία και τη δυνατότητα στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να εφαρμόσει το νέο καινοτόμο πρόγραμμα του! Όμως, ταυτόχρονα σχεδόν ένας στους τρεις ψηφοφόρους  στήριξε  τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ενισχύθηκε, και ταυτόχρονα μπήκε στη Βουλή και ο Βαρουφάκης (ΜέΡΑ 25), που ο λόγος του θα είναι φανερά αντιπολιτευτικός, όπως βέβαιος και αταλαντεύτως θα είναι και ο λόγος του Κ.Κ.Ε. Κοντολογίς, η ψήφος των Ελλήνων ερμηνεύεται ως ισχυρή εντολή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όμως με δυνατά αντίβαρα των κεντρώων και αριστερών κομμάτων της Αντιπολίτευσης!

Όσοι απείχαν είτε εκ πεποιθήσεως- ελάχιστοι είναι αυτοί κατά τη γνώμη μου- είτε από ανοησία- οι περισσότεροι- έδωσαν σε όσους πήγαν το δικαίωμα να αποφασίζουν και για αυτούς. Και θεωρώ την πράξη τους αυτή ανοησία, διότι η συμμετοχή στην ψηφοφορία, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος αποτελεί την πεμπτουσία της λαϊκής κυριαρχίας και της άμεσης εμπλοκής των πολιτών στη διακυβέρνηση. Η αποχή μπορεί να εμφανίζεται σαν διαμαρτυρία και απόρριψη του συστήματος, αλλά συνήθως υποδηλώνει αδιαφορία και απάθεια. Όμως, επαναλαμβάνω, όταν εμείς απέχουμε, κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για εμάς.

Κατά τάλλα, και επειδή βρισκόμαστε καταμεσής του καλοκαιριού, ας δούμε χαλαρά δυο- τρία πράγματα που έμαθε ένας ψηφοφόρος που ζει στην Καρδίτσα από την πρόσφατη προεκλογική περίοδο.

Πρώτον, έμαθε για τα καφενεία που βρίσκονται σε όλα τα χωριά του Νομού- πλέον περιφερειακή ενότητα- Καρδίτσας και όλους τους ιδιοκτήτες τους! Ποτέ δε φανταζόμουν ότι υπάρχουν τόσα πολλά! Εύχομαι να είναι καλά οι άνθρωποι και τότες τις μέρες να έβγαλαν και αυτοί το «κατιτίς» τους από τους υποψήφιους βουλευτές που ένας έβγαινε, άλλος έμπαινε στα μαγαζιά τους, με 5-10 συνοδούς φίλους του...

Δεύτερον, έμαθε ότι μαχητικά και με «αέρα» νίκης συνέχιζαν καθημερινά τις επαφές τους με τους Καρδιτσιώτες οι υποψήφιοι βουλευτές και βουλευτίνες! Μέρα με την ημέρα οι ετεροδημότες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, αλλά και του Παλαμά, των Σοφάδων και πάει λέγοντας αποφάσισαν μετά την ομιλία του κάθε υποψηφίου την Κυριακή να του/της δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Και διαβάζοντας ο αναγνώστης στα Μ.Μ.Ε. όλα αυτά τα «πανηγυρικά»- ή μήπως πανηγυρτσίδικα;- δελτία τύπου, είχε το δίλημμα εάν είναι ανόητοι οι κοντυλοφόροι τους (για τους οποίο έχω γράψει σε παλιότερο κείμενό μου- και περνούν τους ψηφοφόρους για πρόβατα ή εάν- πράγματι ήταν βαθιά νυχτωμένοι οι ίδιοι, οπότε μετέδιδαν λάθος μήνυμα και στον «αρχηγό» τους, τον/ την υποψήφιο/α βουλευτή περί βέβαιης εκλογής του! Έτσι, όμως, ο «αρχηγός» δύσκολα μαθαίνει την αλήθεια για το λαϊκό φρόνημα. Αυτό- ειρήσθω εν παρόδω- ισχύει και για τον Τσίπρα (τουλάχιστον για το «κλίμα» που του μετέφεραν πριν από τις Ευρωεκλογές). Θυμίζω πως ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920, ενώ το κομματικό του περιβάλλον τον διαβεβαίωνε πως θα τις κερδίσει με τρόπο θριαμβευτικό ύστερα από τόσες εθνικές- διπλωματικές νίκες!

Τρίτον, έμαθε ότι όσο περισσότερο τσίπουρο πίνει ο Έλληνας- ακόμα καλύτερα εάν είναι κερασμένο- τόσο πιο σίγουρος είναι για την εκλογή του τάδε υποψηφίου βουλευτή ή της δείνας υποψηφίας βουλευτίνας (που τον κερνάει το τσίπουρο)! Οι τσιπουροκρασοσυνάξεις έδωσαν και πήραν αυτές τις μέρες! Δεν είναι κατ’ ανάγκη κακές. Φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Για το τι γινόταν στα γραφεία των υποψηφίων βουλευτών- ειδικά αυτών της Ν.Δ., που φαινόταν πως θα ΄ρθει πρώτο κόμμα και θα γίνει κυβέρνηση- ας μη μιλήσουμε. Καταλαβαίνει και ο πιο αδαής…

Κλείνω. Σπάνια αναφέρομαι στα κείμενά μου σε πολιτικά πρόσωπα. Πράγματι, τόσα χρόνια γράφοντας, μόνο σε τρία πρόσωπα έκανα ονοματική αναφορά: στους Κώστα Σημίτη, Θεόδωρο Πάγκαλο, Βαγγέλη Βενιζέλο. Θα μπω στον πειρασμό να αναφέρω ακόμη ένα. Λοιπόν, καθόλου δε στεναχωρήθηκα που δε θα βλέπω στα έδρανα της Βουλής τον αμετροεπή- και μάλλον αγράμματο, πάντως σίγουρα άξεστο- Γρηγόρη Ψαριανό!

5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ: ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2019- 2020

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2019- 2020

Αγαπητοί μαθητές μου και γονείς τους,

Επειδή θεωρώ δεδομένο- με βάση το «κλίμα» που εισπράττω από εσάς- το ενδιαφέρον σας για συμμετοχή σας στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα που θα ξεκινήσει από τον ερχόμενο Οκτώβριο (2019) και θα λήξει με εκπαιδευτική εκδρομή σε περιοχή της Ελλάδας με πολλά ιστορικά μνημεία αρχές Μαΐου (2020), κρίνω προνοητικό να σας γνωρίσω από τώρα τα κριτήρια επιλογής των 35 μαθητών- τριων που θα επιλεγούν, ώστε αφενός αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται για το πρόγραμμα να ξεκινήσουν την προετοιμασία τους, αφετέρου να μην αφήσουμε σε κανένα κακοπροαίρετο να σκεφτεί πως η επιλογή έγινε με υποκειμενικά κριτήρια (συμπάθειες, βαθμολογία, γνωριμίες κ.τ.λ.), στοιχεία που ούτως ή άλλως είναι ξένα προς εμέ.

Τα κριτήρια αυτά είναι τα παρακάτω:

Α. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο/ η κάθε ενδιαφερόμενος/η μαθητής/τρια να διαβάσει ένα από τα παρακάτω προτεινόμενα (για εφήβους) βιβλία, κάνοντας την εργασία που προβλέπεται (Οι οδηγίες συγγραφής της εργασίας ακολουθούν πιο κάτω ). 

1.       ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ: ΚΟΥΚΙΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ (Εκδότης: ΚΕΔΡΟΣ)

2.       ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ: ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ (Εκδότης: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ)

3.       ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (1^ο ΒΙΒΛΙΟ): SCARROW ALEX (Εκδότης: ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

4.       ΚΩΔΙΚΑΣ 99: ΦΩΤΟΥ ΓΙΩΤΑ  (Εκδότης: ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

5.       Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΑΠΟΣΤΟΛΗΣ και ΟΙ 4 ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ (ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ):  ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Εκδότης: ΚΕΔΡΟΣ)

Β. Από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς και έως τις διακοπές του Πάσχα ο/ η κάθε ενδιαφερόμενος/η μαθητής/τρια οφείλει να μην έχει πάρει πάνω από 4 ωριαίες αποβολές (στο σύνολο, από εκπαιδευτικούς της σχολικής μας μονάδας).

Γ. Από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς και έως τις διακοπές του Πάσχα ο/ η κάθε ενδιαφερόμενος/η μαθητής/τρια οφείλει να μην έχει πάρει πάνω από 2 ημερήσιες αποβολές (στο σύνολο, από τον διευθυντή της σχολικής μας μονάδας).

Δ. Από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς και έως τις διακοπές του Πάσχα ο/ η κάθε ενδιαφερόμενος/η μαθητής/τρια οφείλει να μην έχει πάρει πάνω από 60 απουσίες (στο σύνολο, εκτός και εάν οι απουσίες του είναι για θέματα υγείας).

Ε. Από τις αρχές Οκτωβρίου και έως και τις διακοπές των Χριστουγέννων (δηλαδή σε διάστημα 100 ημερών) ο/ η κάθε ενδιαφερόμενος/η μαθητής/τρια να έχει υπόψη του πως θα ετοιμάσει με άλλα παιδιά μια ομαδική (ομάδα 4 ατόμων) εργασία σχετική με τα μέρη που θα επισκεφτούμε.

Είμαι στη διάθεσή σας (μαθητές και γονείς) για κάθε διευκρίνιση.

Με  τιμή

Βασίλης Αλεξίου, φιλόλογος

......................................................................

ΕΡΓΑΣΙΑ[1]- ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

Βήματα:

1^ο Γράφουμε σε κείμενο 100-150 λέξεων τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία του/της συγγραφέως.

2^ο Γράφουμε την περίληψή του Λογοτεχνικού έργου σε κείμενο 300-400 λέξεων (1,5 έως 2- το πολύ- σελίδες κόλλας αναφοράς)

3^ο Γράφουμε αυτούσια 3-4 σημεία του λογοτεχνικού έργου, τα οποία μας προξένησαν έντονη συγκίνηση, σημειώνοντας  και τη σελίδα που βρίσκεται το κάθε σημείο.

4^ο Δίνουμε μία σύντομη προφορική εξέταση στον καθηγητή μας παρουσία των συμμαθητών μας.

J Μαθητής/τρια, που θα περάσει επιτυχώς τα παραπάνω στάδια, θεωρείται πλέον άξιος/α πριμοδότησης σε δραστηριότητες, όπου υπάρχει προεπιλογή.

---

[1] Η εργασία γράφεται καταρχάς ιδιόχειρα, ώστε να γίνονται τυχόν επισημάνσεις- διορθώσεις από τον επιβλέποντα καθηγητή, και κατόπιν ηλεκτρονικά. Καταληκτική ημερομηνία παράδοσης της εργασίας θεωρείται η έναρξη της σχολικής χρονιάς (Τετάρτη 11/9/2019).

Καλή ψήφο, φίλοι μου

Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]

ΕΚΛΟΓΕΣ- ΜΕΡΟΣ Ε’

Καλή ψήφο, φίλοι μου

Η άποψη αυτή που τώρα διαβάζετε είναι η τελευταία μου για την προεκλογική περίοδο που πλησιάζει στο τέλος της. Σε μια εβδομάδα θα γνωρίζουμε όλοι μας το αποτέλεσμα των εκλογών τόσο σε επίπεδο κομμάτων πανελλαδικά όσο και σε επίπεδο κομμάτων και βουλευτών τοπικά.

Θα ήμουν ο τελευταίος που θα προσπαθούσε να επηρεάσει τους ψηφοφόρους για την τελική τους επιλογή. Δεν το έκανα ποτέ και ούτε πρόκειται θα το πράξω. Έχω την αίσθηση ότι όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να κρίνουμε και να αξιολογούμε ιδέες, κόμματα και ανθρώπους.

Απλά πιστεύω ότι λίγο πριν μπούμε στο παραβάν για να ψηφίσουμε, οφείλουμε πρώτα-πρώτα για εμάς τους ίδιους και μετά για την χώρα και τον τόπο μας, να προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και ρεαλιστικά. Να προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα έξω και πέρα από συναισθηματισμούς, ωραιοποιήσεις και υποσχέσεις. Μας δίνεται η δυνατότητα της επιλογής μια φορά στα τέσσερα χρόνια.

Ας μην «κάψουμε» από μόνοι μας το μοναδικό αυτό «χαρτί» που έχουμε ως πολίτες αυτού του τόπου. Ας μην πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων την μοναδική ευκαιρία που η δημοκρατία και ο νόμος μας δίνει, για διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στην χώρα αλλά και το νομό μας.

Ο καθένας μας έχει χίλιους λόγους για να ψηφίσει ή να καταψηφίσει κάποιο κόμμα ή κάποιον υποψήφιο, μου έλεγε πριν λίγες ημέρες ένας καλός φίλος. Αυτούς τους λόγους ας βάλουμε στη σειρά και ας δούμε με καθαρό μάτι, πρώτα από όλα το συμφέρον της πατρίδας αλλά και του τόπου μας. Τα «ωραία λόγια», τα «πετυχημένα συνθήματα», τα «καλά παιδιά» και οι «όμορφες εικόνες» πρέπει να παίξουν δευτερεύοντα λόγο στην επιλογή μας.

Ας ψηφίσουμε ρεαλιστικές προτάσεις, καθαρές απόψεις και άξιους ανθρώπους. Μετά την απομάκρυνση από το παραβάν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αυτά και καλή ψήφο, φίλοι μου.

Γιατί η ψήφος είναι σημαντική, όσο ασήμαντη και αν φαίνεται, επειδή μια ψήφος ούτε τον νικητή θα κρίνει ούτε θα βάλει ένα κόμμα στη βουλή. Οι περισσότερες θα βγάλουν την κυβέρνηση, οι άλλες θα μοιράσουν τα εναπομείναντα έδρανα στο κοινοβούλιο και κάποιες- οι λιγότερες- θα είναι για τέσσερα χρόνια σαν να μην έπεσαν στις κάλπες. Έτσι ήτανε ανέκαθεν η αστική δημοκρατία μας, όπως την γνωρίσαμε και τη βλέπουμε να μεταβάλλεται στο πέρασμα των χρόνων. Προς το χειρότερο, το τηλεοπτικό- επικοινωνιακό- αμερικανικό της παρόν και μέλλον.

Και είναι πολλοί οι Έλληνες που θα ψηφίσουν και σ’ αυτές τις εκλογές, έχοντας κατασταλάξει εδώ και πολύ καιρό και γνωρίζοντας ότι η ψήφος τους περισσότερο εκφράζει την ελπίδα τους για κάτι που προσδοκούν να έλθει στο μέλλον, παρά από ταύτιση με τις πολιτικές θέσεις του φορέα που έχουν ήδη επιλέξει. Αυτό, όμως, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να τους κάνει επιφυλακτικούς ή αναποφάσιστους.

Συζητώ με φίλους και φίλες που εισπράττουν το προεκλογικό κλίμα, χωρίς να έχουν ιδιαίτερη επαφή με τα πολιτικά πράγματα και βλέπω ότι πέρα από την απαξία τους για την πολιτική, σε πολλούς υπάρχει σύμφυτη η αδιαφορία για το τι θα συμβεί αύριο. Ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα.

Κι όμως, δεν είναι, φίλοι μου, αν και οι γενικεύσεις του είδους, είναι πλέον  βαθύτατα εδραιωμένες στο κοινωνικό υποσυνείδητο του Έλληνα ...

---

[1]  Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία  κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)