Ψύχραιμη ματιά
|
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
tokinitro.blogspot.gr (ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)
Το
συνηθίσαμε (;) και αυτό…
Το συνηθίσαμε,
δεν αντιπροσωπεύει τίποτα,
σαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσει και σας μιλώ γι' αυτό, γιατί δε βρίσκω τίποτα, που να μην το συνηθίσατε…
Γιώργος
Σεφέρης
|
Πριν από δύο-
τρία χρόνια τέτοιες μέρες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) καθημερινά
«χάλαγαν τον κόσμο» για την υπόθεση αυτή. Έδειχναν «υπερευαισθησία» τάχα και
αφιέρωναν πολύ χρόνο. Μιλώ για την
αιθαλομίχλη. Αυτό το είδος ατμοσφαιρικής ρύπανσης που δημιουργείται από
μείγμα καπνού και ομίχλης στον αέρα. Το συγκεκριμένο μείγμα περιέχει
επιβλαβή σωματίδια, τα οποία προκαλούν σοβαρά προβλήματα στον ανθρώπινο
οργανισμό, ιδίως σε ευπαθή άτομα.
Παραθέτω
ενδεικτικά ένα κείμενο της εποχής εκείνης: «Πνίγηκε» χθες η πόλη
μας από την αιθαλομίχλη. Τα τζάκια και οι ξυλόσομπες φαίνεται να πήραν… φωτιά
για να ζεσταθούν τα νοικοκυριά, πνίγοντας την πόλη στους ρύπους. Το φαινόμενο ήταν έντονο από τις πρωινές ώρες,
επιδεινώθηκε όμως το βράδυ. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο θολή, σαν να επικρατούσε
πυκνή ομίχλη, ενώ η μυρωδιά καμένου ξύλου ήταν διάχυτη παντού, σε σημείο που να
αναπνέει κανείς με δυσκολία...».
Τότε τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνταν καθημερινά για την
υπόθεση αυτή. Μάλιστα η τηλεόραση πρόβαλλε την είδηση δραματοποιημένη με ανάλογο οπτικοακουστικό υλικό, μουσική
υπόκρουση, ύφος και τόνο φωνής του ρεπόρτερ. Στο τέλος παρουσίαζε για 10-15΄΄ και
έναν ειδικό επιστήμονα, ο οποίος συμπιεσμένος μέσα
στα στενά χρονικά- τηλεοπτικά όρια, προσπαθούσε να εξηγήσει σε εμάς, τους
πολίτες, το θέμα και συνάμα να μας δώσει χρηστικές πληροφορίες.
Σήμερα τι γίνεται; Λύθηκε το πρόβλημα; Γιατί δεν
προβάλλεται έστω για τη τηλεθέαση το θέμα; Έπαψε να υπάρχει η αιθαλομίχλη; Ή μήπως το συνηθίσαμε, σαν όλα τα πράγματα που
έχουμε συνηθίσει;[2]
Εγώ
δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι αισθητό- και ορατό- και φέτος. Όταν
επιστρέφω το βράδυ από το εργασία στο σπίτι μου η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη,
ενώ από το μπαλκόνι βλέπω το νέφος της αιθαλομίχλης να πνίγει το φως του
φεγγαριού! Ας μη γελιόμαστε, φίλοι μου. Όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση στη χώρα μας, όλο και περισσότεροι
πολίτες στρέφονται στη χρήση στερεών καυσίμων (ξύλο,
πέλετς, κ.ά., αμφιβόλου ποιότητας), για να καλύψουν ανάγκες θέρμανσης. Ξέρουμε,
λοιπόν, ποια είναι η αιτία.
Καλό είναι, όμως, να θυμηθούμε και ποιο είναι το κόστος της αιθαλομίχλης
που πολλοί βέβαια συμπολίτες μας ήδη το «πληρώνουν»! Προ μηνών, οι ερευνητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
υπολόγισαν τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας και νοσηρότητας του πληθυσμού
εξαιτίας της ανεξέλεγκτης καύσης ξύλου τους δύο τελευταίους χειμώνες,
προσδιορίζοντας το κόστος από την επιβάρυνση της δημόσιας υγείας. Τα χρόνια της κρίσης, λοιπόν, καταγράφονται
επιπλέον 200 θάνατοι ετησίως, αριθμός που μεταφράζεται σε 3.450 χαμένα χρόνια
ζωής!
Εκτός από την αυξημένη θνησιμότητα,
οι ερευνητές εντόπισαν και μεγαλύτερα ποσοστά νοσηρότητας: περισσότερα
περιστατικά βρογχίτιδας, καθώς και αύξηση των εισαγωγών στα
νοσοκομεία με καρδιαγγειακά και αναπνευστικά προβλήματα. Το μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν
ιδιαίτερα τα παιδιά έως δύο ετών, τα οποία
εκτίθενται σε αυτά τα σωματίδια, πέντε με επτά φορές περισσότερο από τους
ενηλίκους.
Μάλιστα ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα, εξαιτίας
της εισπνοής της αιθαλομίχλης είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο κίνδυνο που
προέρχεται από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων.
[Σημείωση: Στο επόμενο κείμενό μας, την Κυριακή
27/11, θα σας παρουσιάσω μια ακραία μορφή εμφάνισης της αιθαλομίχλης που συνέβη
πριν από χρόνια σε άλλη χώρα. Γιατί τα χειρότερα ίσως μα μην τα έχουμε δει και
βιώσει ακόμη.]
Share this
