Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Διακοπές: Η αξία τους στην
ψυχική και σωματική μας ισορροπία
Το θέμα πέρασε έτσι στα «ξυστά» από τα Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) την εβδομάδα που μας πέρασε. Σαν να είναι κάτι το
φυσιολογικό. Πολλοί Έλληνες δε θα κάνουν και φέτος το καλοκαίρι διακοπές,
ενώ για αυτούς που θα τα καταφέρουν η διάρκεια των διακοπών τους κυμαίνεται
μόνο μεταξύ τεσσάρων έως επτά ημερών. Οι
οικονομικοί λόγοι αλλά και η επαγγελματική και εισοδηματική αστάθεια αποτελούν
τους βασικότερους λόγους για την εξέλιξη αυτή. Επαναλαμβάνω: το θέμα πέρασε ως
μονόστηλο από τα Μ.Μ.Ε. σαν να ήταν
κάτι το φυσιολογικό.
Κάτι αναμενόμενο ναι, μα φυσιολογικό δεν είναι φίλοι
μου. Και αυτό γιατί και η
ανάγκη για διακοπές, όπως όλες οι βαθύτερες
επιθυμίες και ορμές μας, είναι η φωνή
του εαυτού μας! Η συναισθηματική, γνωστική, φυσική κόπωση και το αυξημένο στρες είναι ενδείξεις, δηλαδή
μηνύματα του πνεύματος και του σώματός μας, στα οποία καλούμαστε να
ανταποκριθούμε. Η ευθυγράμμιση των αναγκών μας, των επιθυμιών με τους στόχους
μας και τα σχέδιά μας είναι ζωτικής σημασίας για την καλή λειτουργικότητά μας. Απεναντίας,
η αδιαφορία ή η ανημποριά απέναντι σε αυτά, συμβάλλει καθοριστικά όχι μόνο στην
πτώση της απόδοσής μας αλλά και σε πιθανά προβλήματα στη συναισθηματική και
σωματική μας υγεία.
Έρευνες έχουν αναδείξει ότι η αποσύνδεσή μας από το περιβάλλον εργασίας
και τους ρυθμούς, που το χαρακτηρίζουν, λειτουργεί τόσο προληπτικά όσο και
αναζωογονητικά. Πιο συγκεκριμένα, όχι μόνο η φυσική απόσταση από τον χώρο
εργασίας και υποχρεώσεων μας αλλά η ουσιαστική, δηλαδή η ψυχολογική αποσύνδεση
από όλα όσα προκαλούν ψυχοσωματική, θεωρείται επιβεβλημένη, ιδιαίτερα σε
περιόδους αυξημένου στρες και έντονης κόπωσης. Επομένως, η πνευματική και όχι
μόνο φυσική απόσταση από την εργασία μας, συμβάλλει στη μείωση των πιθανοτήτων
για εξουθένωση κατά τη διάρκεια του χρόνου και στην πρόληψη διαταραχών που
συνδέονται με το χρόνιο στρες και την ψυχοσωματική κόπωση, όπως καρδιαγγειακές
παθήσεις και ψυχικές διαταραχές.
Πραγματικά,
η περίοδος ουσιαστικών διακοπών[2] είναι μια περίοδος, όπου οι
άνθρωποι βιώνουν μία κατάσταση ευεξίας και ευτυχίας. Τα θετικά συναισθήματα και η ενεργητικότητα διατηρούνται για δύο
εβδομάδες μετά την επιστροφή, αλλά- δυστυχώς- οι καθημερινοί εντατικοί ρυθμοί
εργασίας σταδιακά μας αφομοιώνουν ξανά. Έτσι, η ανάγκη για ισορροπία
επανέρχεται ως κεντρικό θέμα.
Όπως
αναφέρουν οι ειδικοί[3] η ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή καθώς
και η ξεκάθαρη διάκρισή τους, είναι καθοριστικής σημασίας. Γι’ αυτό, η ισορροπία τόσο η ποιοτική, δηλαδή ο βαθμός
αποστασιοποίησης από την εργασία κατά τις διακοπές, όσο και η ποσοτική, δηλαδή
τα περισσότερα διαλλείματα μέσα στον χρόνο είναι η πιο ενδεδειγμένη επιλογή.
Αντίθετα,
η δυσανάλογη και μεγάλη αποσύνδεση από την εργασία, σε υπερβολικό βαθμό,
δημιουργεί εξαιρετικές δυσκολίες στην επιστροφή και την προσαρμογή μας στους
εργασιακούς ρυθμούς. Ομοίως και σε ποσοτικό επίπεδο, η υπερεπένδυση
σε ένα και μόνο διάλλειμα από την εργασία κατά τη διάρκεια του χρόνου, δεν
μπορεί να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο χρόνος αποστασιοποίησης και
ξεκούρασης είναι αναγκαίος σε όλους τους κύκλους σε ανάλογο βαθμό, κατά τη
διάρκεια της ημέρας, της εβδομάδας και του έτους.
……………………………………………………………………
Υστερόγραφο: Φίλοι αναγνώστες, η
«Ψύχραιμη ματιά», θα ξαναβρίσκεται κοντά σας- έχοντας κάνει τις θερινές της
διακοπές- την Κυριακή 26 Αυγούστου. Εύχεται δε και στον καθένα σας «Καλές
διακοπές και ό,τι καλύτερο». Σε όσους
φίλους αναγνώστες, ζήτησαν συνάντηση μαζί μου, την οποία υποσχέθηκα, να ’χουν
τη βεβαιότητα ότι θα επικοινωνήσω μαζί τους και η συνάντηση θα γίνει.
[1] Ο κ.
ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός
Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Η φράση «ουσιαστικές διακοπές» από μόνη της μπορεί να
αποτελέσει αντικείμενο ολόκληρου άρθρου ή γόνιμης συζήτησης. Πάντως οι
«έξαλλες» διακοπές σε κοσμοπολίτικα νησιά πολύ αμφιβάλλω, εάν συμβάλλουν
σε καταστάσεις ουσιαστικής ευεξία και ευτυχίας. Ευμάρειας ναι, ευτυχίας όχι.
Share this
