Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
ΕΚΛΟΓΕΣ- ΜΕΡΟΣ Ε’
Καλή ψήφο,
φίλοι μου
Η άποψη αυτή
που τώρα διαβάζετε είναι η τελευταία μου για την προεκλογική περίοδο που
πλησιάζει στο τέλος της. Σε μια εβδομάδα θα γνωρίζουμε όλοι μας το αποτέλεσμα
των εκλογών τόσο σε επίπεδο κομμάτων πανελλαδικά όσο και σε επίπεδο κομμάτων
και βουλευτών τοπικά.
Θα ήμουν ο τελευταίος που θα προσπαθούσε να επηρεάσει τους
ψηφοφόρους για την τελική τους επιλογή. Δεν το έκανα ποτέ και ούτε πρόκειται θα το πράξω. Έχω την
αίσθηση ότι όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να κρίνουμε και να αξιολογούμε ιδέες,
κόμματα και ανθρώπους.
Απλά πιστεύω
ότι λίγο πριν μπούμε στο παραβάν για να
ψηφίσουμε, οφείλουμε πρώτα-πρώτα για εμάς τους ίδιους και μετά για την χώρα
και τον τόπο μας, να προσπαθήσουμε να
δούμε τα πράγματα όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και ρεαλιστικά. Να
προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα έξω και πέρα από συναισθηματισμούς,
ωραιοποιήσεις και υποσχέσεις. Μας δίνεται η δυνατότητα της επιλογής μια φορά
στα τέσσερα χρόνια.
Ας μην
«κάψουμε» από μόνοι μας το μοναδικό αυτό «χαρτί» που έχουμε ως πολίτες αυτού
του τόπου. Ας μην πετάξουμε στον κάλαθο
των αχρήστων την μοναδική ευκαιρία που η δημοκρατία και ο νόμος μας δίνει, για
διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στην χώρα αλλά και το νομό μας.
Ο καθένας μας
έχει χίλιους λόγους για να ψηφίσει ή να καταψηφίσει κάποιο κόμμα ή κάποιον
υποψήφιο, μου έλεγε πριν λίγες ημέρες ένας καλός φίλος. Αυτούς τους λόγους ας
βάλουμε στη σειρά και ας δούμε με καθαρό μάτι, πρώτα από όλα το συμφέρον της
πατρίδας αλλά και του τόπου μας. Τα
«ωραία λόγια», τα «πετυχημένα συνθήματα», τα «καλά παιδιά» και οι «όμορφες
εικόνες» πρέπει να παίξουν δευτερεύοντα λόγο στην επιλογή μας.
Ας ψηφίσουμε
ρεαλιστικές προτάσεις, καθαρές απόψεις και άξιους ανθρώπους. Μετά την
απομάκρυνση από το παραβάν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αυτά και καλή ψήφο, φίλοι
μου.
Γιατί η ψήφος είναι σημαντική, όσο ασήμαντη και
αν φαίνεται, επειδή μια ψήφος ούτε τον νικητή θα κρίνει ούτε θα βάλει ένα κόμμα
στη βουλή. Οι περισσότερες θα βγάλουν την κυβέρνηση, οι άλλες θα μοιράσουν
τα εναπομείναντα έδρανα στο κοινοβούλιο και κάποιες- οι λιγότερες- θα είναι για
τέσσερα χρόνια σαν να μην έπεσαν στις κάλπες. Έτσι ήτανε ανέκαθεν η αστική δημοκρατία μας, όπως την γνωρίσαμε και τη
βλέπουμε να μεταβάλλεται στο πέρασμα των χρόνων. Προς το χειρότερο, το
τηλεοπτικό- επικοινωνιακό- αμερικανικό της παρόν και μέλλον.
Και είναι πολλοί οι Έλληνες που θα ψηφίσουν και
σ’ αυτές τις εκλογές, έχοντας κατασταλάξει εδώ και πολύ καιρό και γνωρίζοντας
ότι η ψήφος τους περισσότερο εκφράζει την ελπίδα τους για κάτι που προσδοκούν
να έλθει στο μέλλον, παρά από ταύτιση με τις πολιτικές θέσεις του φορέα που
έχουν ήδη επιλέξει. Αυτό, όμως, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να τους
κάνει επιφυλακτικούς ή αναποφάσιστους.
Συζητώ με
φίλους και φίλες που εισπράττουν το προεκλογικό κλίμα, χωρίς να έχουν ιδιαίτερη
επαφή με τα πολιτικά πράγματα και βλέπω
ότι πέρα από την απαξία τους για την πολιτική, σε πολλούς υπάρχει σύμφυτη η
αδιαφορία για το τι θα συμβεί αύριο. Ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα.
Κι όμως, δεν είναι, φίλοι μου, αν και οι
γενικεύσεις του είδους, είναι πλέον
βαθύτατα εδραιωμένες στο κοινωνικό υποσυνείδητο του Έλληνα ...
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ
αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός
Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
