Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Ας δούμε τι έμαθε ένας ψηφοφόρος από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές




Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος 


Ας δούμε τι έμαθε ένας ψηφοφόρος από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές


Οι εθνικές εκλογές πέρασαν. Οι Έλληνες, όσοι δηλαδή πήγαν να ψηφίσουν, περίπου 6 στους 10, «μίλησαν» στην Εθνική κάλπη της 7 Ιουλίου: Έδωσαν Αυτοδυναμία και τη δυνατότητα στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να εφαρμόσει το νέο καινοτόμο πρόγραμμα του! Όμως, ταυτόχρονα σχεδόν ένας στους τρεις ψηφοφόρους  στήριξε  τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ενισχύθηκε, και ταυτόχρονα μπήκε στη Βουλή και ο Βαρουφάκης (ΜέΡΑ 25), που ο λόγος του θα είναι φανερά αντιπολιτευτικός, όπως βέβαιος και αταλαντεύτως θα είναι και ο λόγος του Κ.Κ.Ε. Κοντολογίς, η ψήφος των Ελλήνων ερμηνεύεται ως ισχυρή εντολή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όμως με δυνατά αντίβαρα των κεντρώων και αριστερών κομμάτων της Αντιπολίτευσης!
Όσοι απείχαν είτε εκ πεποιθήσεως- ελάχιστοι είναι αυτοί κατά τη γνώμη μου- είτε από ανοησία- οι περισσότεροι- έδωσαν σε όσους πήγαν το δικαίωμα να αποφασίζουν και για αυτούς. Και θεωρώ την πράξη τους αυτή ανοησία, διότι η συμμετοχή στην ψηφοφορία, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος αποτελεί την πεμπτουσία της λαϊκής κυριαρχίας και της άμεσης εμπλοκής των πολιτών στη διακυβέρνηση. Η αποχή μπορεί να εμφανίζεται σαν διαμαρτυρία και απόρριψη του συστήματος, αλλά συνήθως υποδηλώνει αδιαφορία και απάθεια. Όμως, επαναλαμβάνω, όταν εμείς απέχουμε, κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για εμάς.
Κατά τάλλα, και επειδή βρισκόμαστε καταμεσής του καλοκαιριού, ας δούμε χαλαρά δυο- τρία πράγματα που έμαθε ένας ψηφοφόρος που ζει στην Καρδίτσα από την πρόσφατη προεκλογική περίοδο.
Πρώτον, έμαθε για τα καφενεία που βρίσκονται σε όλα τα χωριά του Νομού- πλέον περιφερειακή ενότητα- Καρδίτσας και όλους τους ιδιοκτήτες τους! Ποτέ δε φανταζόμουν ότι υπάρχουν τόσα πολλά! Εύχομαι να είναι καλά οι άνθρωποι και τότες τις μέρες να έβγαλαν και αυτοί το «κατιτίς» τους από τους υποψήφιους βουλευτές που ένας έβγαινε, άλλος έμπαινε στα μαγαζιά τους, με 5-10 συνοδούς φίλους του...
Δεύτερον, έμαθε ότι μαχητικά και με «αέρα» νίκης συνέχιζαν καθημερινά τις επαφές τους με τους Καρδιτσιώτες οι υποψήφιοι βουλευτές και βουλευτίνες! Μέρα με την ημέρα οι ετεροδημότες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, αλλά και του Παλαμά, των Σοφάδων και πάει λέγοντας αποφάσισαν μετά την ομιλία του κάθε υποψηφίου την Κυριακή να του/της δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Και διαβάζοντας ο αναγνώστης στα Μ.Μ.Ε. όλα αυτά τα «πανηγυρικά»- ή μήπως πανηγυρτσίδικα;- δελτία τύπου, είχε το δίλημμα εάν είναι ανόητοι οι κοντυλοφόροι τους (για τους οποίο έχω γράψει σε παλιότερο κείμενό μου- και περνούν τους ψηφοφόρους για πρόβατα ή εάν- πράγματι ήταν βαθιά νυχτωμένοι οι ίδιοι, οπότε μετέδιδαν λάθος μήνυμα και στον «αρχηγό» τους, τον/ την υποψήφιο/α βουλευτή περί βέβαιης εκλογής του! Έτσι, όμως, ο «αρχηγός» δύσκολα μαθαίνει την αλήθεια για το λαϊκό φρόνημα. Αυτό- ειρήσθω εν παρόδω- ισχύει και για τον Τσίπρα (τουλάχιστον για το «κλίμα» που του μετέφεραν πριν από τις Ευρωεκλογές). Θυμίζω πως ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920, ενώ το κομματικό του περιβάλλον τον διαβεβαίωνε πως θα τις κερδίσει με τρόπο θριαμβευτικό ύστερα από τόσες εθνικές- διπλωματικές νίκες!
Τρίτον, έμαθε ότι όσο περισσότερο τσίπουρο πίνει ο Έλληνας- ακόμα καλύτερα εάν είναι κερασμένο- τόσο πιο σίγουρος είναι για την εκλογή του τάδε υποψηφίου βουλευτή ή της δείνας υποψηφίας βουλευτίνας (που τον κερνάει το τσίπουρο)! Οι τσιπουροκρασοσυνάξεις έδωσαν και πήραν αυτές τις μέρες! Δεν είναι κατ’ ανάγκη κακές. Φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Για το τι γινόταν στα γραφεία των υποψηφίων βουλευτών- ειδικά αυτών της Ν.Δ., που φαινόταν πως θα ΄ρθει πρώτο κόμμα και θα γίνει κυβέρνηση- ας μη μιλήσουμε. Καταλαβαίνει και ο πιο αδαής…

Κλείνω. Σπάνια αναφέρομαι στα κείμενά μου σε πολιτικά πρόσωπα. Πράγματι, τόσα χρόνια γράφοντας, μόνο σε τρία πρόσωπα έκανα ονοματική αναφορά: στους Κώστα Σημίτη, Θεόδωρο Πάγκαλο, Βαγγέλη Βενιζέλο. Θα μπω στον πειρασμό να αναφέρω ακόμη ένα. Λοιπόν, καθόλου δε στεναχωρήθηκα που δε θα βλέπω στα έδρανα της Βουλής τον αμετροεπή- και μάλλον αγράμματο, πάντως σίγουρα άξεστο- Γρηγόρη Ψαριανό!

Share this