 |
| Ψύχραιμη ματιά Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1] |
''Στην βουνοπλαγιά του χωριού μου. Στο νερό της κρυστάλλινης πηγής,
παιδιά ακόμη στο αμέριμνο κυνηγητό του Ήλιου. Χωμένος στην ευτυχία. Ας είναι
ευλογημένη η Κρυστάλλινη Πηγή του χωριού μου, ας είναι ευλογημένα τα χρόνια που
μπορούσαμε να ζούμε στον Ήλιο. Χαμένα όνειρα ... Ο Άνεμος νίκησε τον Ήλιο και το
νερό της Κρυστάλλινης Πηγής, μου ’γραψαν από το χωριό, πως στέρεψε πια... Και
έμεινα για πολύ διψασμένος και δεν αγαπούσα το νερό ... η ελπίδα λίγα βήματα
προς τα πίσω. Η Κρυστάλλινη Πηγή αναπήδησε μέσα μου κι έγινα εγώ η πηγή της
ελπίδας μου''
Γιώργος Καματερός-Σεπτέμβριος, Κως, 1962.
Αν το όλο ζήτημα είχε διαχειριστεί με ιδιαίτερη προσοχή και
σοβαρότητα…
Τί ήταν τελικά ο άγνωστος Γιώργος Καματερός από
την Κω; Ήταν ένας νέος «Μεσσίας»;
Μήπως ήταν ένας απατεώνας που ήθελε να τα «κονομήσει»; Αν ναι, γιατί αυτοκτόνησε
λόγω δυσβάστακτων οικονομικών προβλημάτων; Ήταν τρελός ή τσαρλατάνος, όπως τον παρουσίαζαν στο
τέλος τα Μ.Μ.Ε., αφού είχαν πάρει αυτό που ήθελαν; Τί ήταν, λοιπόν;
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσα εκτός από
ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος, ήταν και ένα «τέρας» λογικής με μια μοναδική
ευφυΐα, από τους πιο έξυπνους της εποχής του. Τελείωσε το Λύκειο στην Κάλυμνο, μακριά από την αγαπημένη του Κω,
επειδή οι καθηγητές του αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν την δύναμη του μυαλού
του. Ήταν ιδιόρρυθμος, αλλά ταυτόχρονα ήταν τόσο έντιμος άνθρωπος που έφθανε σε
σημείο να γίνεται συχνά θύμα. Οι διώκτες του τον αποκαλούσαν «φαινόμενο».
Παρά
τις προσπάθειες κάποιας μικρής μερίδας συνανθρώπων μας να αντιμετωπίσει το
γεγονός με νηφαλιότητα, χιλιάδες ασθενείς ή συγγενείς τους συρρέουν κάθε μέρα
στα μέρη διανομής του θεραπευτικού νερού. Απέραντες λαοθάλασσες από την επαρχία αλλά και το
εξωτερικό μαζευόταν σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας, όπου ο Καματερός τούς
πρόσφερε τη «σωτηρία»...
Τότε
το Υπουργείο Υγείας, αφού όλο αυτό το
διάστημα παρέμενε ένας παθητικός παρατηρητής, αφήνοντας τα Μ.Μ.Ε. να
εκμεταλλεύονται το όλο θέμα, παρεμβαίνει και διατάσσει την κατάσχεση του
προϊόντος σαν επικίνδυνου για την δημόσια υγεία λόγω των υψηλών τιμών
ραδιενέργειας, αφού συνεχείς αναλύσεις αποδείκνυαν ότι περιείχε .... «ραδιενέργεια»
35-38%!!! Στις 30 Μαρτίου του 1976 η κατανάλωση του νερού της Κω απαγορεύτηκε
επισήμως.
Το
Δικαστήριο μετά από μία χειμαρρώδη απολογία του «αθωώνει» το νερό από κάθε
κατηγορία. Στο Γιώργο Καματερό ασκήθηκε ποινική δίωξη για παράνομη άσκηση του
ιατρικού επαγγέλματος. Άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος. Μετά πήγε στο
εξωτερικό[2]. Ο Εισαγγελέας στη
δίκη έπλεξε το εγκώμιο του χαρακτήρα του, τιμώντας τον για την ακεραιότητά του
και τον προέτρεψε ως άνθρωπος να συνεχίσει με την ευχή να δικαιωθεί στο μέλλον…
Και
μια (πικρή) διαπίστωση, κλείνοντας: Για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι, εάν το
όλο ζήτημα το είχαν χειριστεί οι αρμόδιοι φορείς με ιδιαίτερη προσοχή και
σοβαρότητα[3],
δε θα είχαν πάρει αυτή την τροπή τα πράγματα και θα είχε αποφευχθεί η
δημιουργία υπέρμετρης ελπίδας ή σύγχυσης στο κοινό.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα της
Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις,
παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Ύστερα από 22 χρόνια επέστρεψε στην ιδιαίτερή πατρίδα του,
όπου και αυτοκτόνησε στις 6 Μαΐου του 1998, λόγω δυσβάστακτων οικονομικών
προβλημάτων.
[3] Τέσσερις
δεκαετίες μετά αυτό συνεχίζει να είναι ζητούμενο στη χώρα μας! Αλλιώς δε θα
υπήρχε το «φαινόμενο» Σώρρα!
Share this
