Ψύχραιμη ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
«Ναι, θα κατέβω με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αν μου γίνει πρόταση[2]», δήλωσε η πρώην ανεξάρτητη βουλευτής- εκλεγμένη όμως με την «Ένωση Κεντρώων- κα. Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, μετά τη θετική ψήφο της στο πολυνομοσχέδιο. «Ήταν προσωπική μου απόφαση την οποία σκέφτηκα πάρα πολύ. Δεν ήθελα
οι θυσίες του ελληνικού λαού να πάνε χαμένες.[3]».
Το απόγευμα της ίδιας μέρας(!) ανακοίνωσε
την ένταξή του στην Κοινοβουλευτική
Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ο μέχρι πρότινος ανεξάρτητος βουλευτής της
Β' Αθηνών, Γιώργος Καρράς. Σε δήλωση
που έκανε ανακοίνωσε πως «ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα για τη διεύρυνση του
χώρου του «Κινήματος Αλλαγής» από σήμερα εντάσσομαι ως συνεργαζόμενος στη
Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, προκειμένου από κοινού να
δημιουργήσουμε τον προοδευτικό φορέα που έχει ανάγκη η χώρα για μια
εποικοδομητική πολιτική».
Υπάρχει «Ποδοσφαιρική»
μεταγραφική περίοδο και στην Πολιτική;
Ποδοσφαιρική περίοδο
θυμίζει ξαφνικά το πολιτικό σκηνικό, καθώς ένας σημαντικός αριθμός βουλευτών (ανεξάρτητων
και μη) φέρονται ότι «βολιδοσκοπούνται» από τα κόμματα εξουσίας να ενταχθούν
στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, ενώ και οι ίδιοι οι «ανεξάρτητοι» βουλευτές
σκέφτονται το πολιτικό (;)[4]
τους μέλλον. Σύμφωνα μάλιστα με τον Τύπο[5]
στην παρούσα φάση με τον ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρουν οκτώ βουλευτές των λεγόμενων μικρών
κομμάτων, ορισμένοι από τους οποίους βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις για
το ενδεχόμενο προσχώρησής τους στο κυβερνών κόμμα. Άλλοι τρεις βουλευτές έχουν
ήδη κλείσει με τη Νέα Δημοκρατία. Όλοι τους φέρονται να έχουν πάρει υπόσχεση
ότι θα είναι υποψήφιοι στις εκλογές! Η
«αιμορραγία» των μικρών κομμάτων και η έλλειψη ενός διαφορετικού πολιτικού
λόγου που να δικαιολογεί την ύπαρξή τους, προβληματίζει τους βουλευτές που
αναζητούν μια σίγουρη πολιτική στέγη.
Και
εγώ ρωτώ, φίλοι αναγνώστες: Είναι Πολιτική αυτή; Τί να περιμένουμε οι πολίτες
από τέτοια πολιτικά σχήματα και τέτοιους ανθρώπους; Παίζουν ακόμη
και μέσα στη Βουλή. Παίζουν,
αδιαφορώντας ουσιαστικά για το δικό μας πόνο. Με την αγωνία του γονιού που
βλέπει άνεργο το παιδί του, έτοιμο να ξενιτευτεί. Του συνταξιούχου να ζήσει
αξιοπρεπώς το υπόλοιπό της ζωής του. Του ανέργου οικογενειάρχη, που τον πνίγουν
τα χρέη, να βρει μια δουλειά. Του υπαλλήλου που βλέπει το εισόδημα του συνεχώς να
κατρακυλά και, επιπλέον, να επικρέμεται από πάνω του η «σπάθα» της απόλυσης. Παίζουν,
για το δικό τους καλό, για την ικανοποίηση των δικών τους σχεδίων. Παίζουν για
την «πάρτη τους» μόνο, χρησιμοποιώντας όλους εμάς ως μέσο ανάδειξης τους, στη
θέση του νικητή.
Ωστόσο,
κανένα σύστημα νομοθετικό ή εκτελεστικό, δεν έχει το δικαίωμα να επικαλείται
την αρχή της ανεξαρτησίας, για να αποστασιοποιηθεί από το λαό. Από πουθενά δε
νομιμοποιείται ηθικά να αξιολογείται εσωτερικά, ώστε να νοθεύει τα κριτήρια και
τα αποτελέσματα, συγκαλύπτοντας τις αδυναμίες του, παραμένοντας στο απυρόβλητο
και αποθαρρύνοντας τον εξωτερικό έλεγχο.
Οποιοδήποτε
σύστημα αποκλείει την άμεση συμμετοχή των πολιτών από τη διαμόρφωση των
δυναμικών του, με το κλασικό κόλπο της περιπλοκότητας και της πολυνομίας, είναι
σαθρό και πρέπει με τρόπους ειρηνικούς ή ριζοσπαστικούς να επαναθεμελιωθεί εκ
βαθέων. Τα
συστήματα αυτά με πρόσχημα την ελευθερία τους και τη δημοκρατία γίνονται
περίκλειστα, σταματούν να επικοινωνούν, να αλληλεπιδρούν προς όφελος του πολίτη[6].
Τέτοια
συστήματα νομοτελειακά εξελίσσονται σε προπύργια διαφθοράς και παρακμής και
αλλοιώνουν την ηθική οποιουδήποτε εργάζεται σε αυτά, καθιστώντας τον
συνυπεύθυνο και υπόλογο. Στα άνομα αυτά μορφώματα δεν υπάρχουν πιόνια και
αρχηγοί, που κινούν τα νήματα: Υπάρχουν μόνο ένοχοι, που αργά ή γρήγορα θα
εξοβελιστούν από την κοινωνία, όσο ανεκτική ή αδιάφορη κι αν είναι. Για τον
απλό λόγο πως ο ναρκισσισμός τους τα κάνει μη λειτουργικά και καρκινώματα στις
προσδοκίες των πολιτών.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ
αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν
επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία
κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Λίγες ώρες μετά της έγινε πρόταση από τον ίδιο
του κ. Τσίπρα!
[4] Ή μήπως θα ’ταν πιο σωστό να πω το «επαγγελματικό»
τους μέλλον;
[6] Λέει, ο Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας
Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Share this
