Ψύχραιμη ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Αφόρμηση
για το σημερινό κείμενο αποτελούν δυο φωτογραφίες κυβερνητικών στελεχών (του
υπουργού μεταφορών και Υποδομών κ. Σπίρτζη Χρ. και του προβεβλημένου- από τα
Μ.Μ.Ε.- βουλευτή Φθιώτιδας κ. Βέττα Δ. να καπνίζουν επιδεικτικά σε εσωτερικούς χώρους,
αδιαφορώντας για το σχετικό αντικαπνιστικό νόμο. Ωστόσο, το κείμενο δεν
εστιάζει σε αυτή καθεαυτή την πράξη (σημαίνον), που ούτως ή άλλως είναι
κολάσιμη, αλλά προβληματίζεται πιο πολύ για το λόγο που αυτή γίνεται (σημαινόμενο).
Αναρωτιέται δηλαδή εάν αυτή η πράξη είναι αποτέλεσμα βλακείας ή πολιτικής
αλαζονείας.
Την πολιτική δεν την έβλεπα ποτέ προσωποποιημένη.
Πιστεύω δηλαδή πως οι εξελίξεις σε μια χώρα δεν είναι υπόθεση πολιτικού
ταλέντου (μαεστρίας) ή βούλησης ενός ανθρώπου παρά αποτέλεσμα ζυμώσεων και
εξελίξεων στην κοινωνία, οι οποίες κάποια στιγμή εκδηλούμενες βρίσκουν και τα
κατάλληλα- πολιτικά- πρόσωπα να τις υλοποιήσουν. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως
η προσωπικότητα ενός ηγέτη δε διαμορφώνει σε κάποιο βαθμό τις εξελίξεις. Σε
κάποιο βαθμό, όμως.
Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγω να
ασχολούμαι δημόσια με πολιτικά πρόσωπα είτε εκφράζοντας την εκτίμηση μου είτε
την περιφρόνησή μου[2].
Όμως, όταν κάτι που διαβάζω ή βλέπω με βγάζει «έξω από τα ρούχα» δεν μπορώ παρά
να το στιγματίσω. Διάβασα, λοιπόν, και ένιωσα- θα έλεγα- την οργή που προκάλεσε στο δήμαρχο Τρικκαίων, κ. Δημήτρη Παπαστεργίου μια
φωτογραφία του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη να καπνίζει σε κλειστό χώρο
κατά τη περιοδεία του στο Πήλιο το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και μιλάμε για ένα
πολύ επιτυχημένο δήμαρχο, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων καινοτομιών εφαρμόζει εδώ
και τέσσερις μήνες απαρέγκλιτα τον αντικαπνιστικό Νόμο[3],
ωστόσο βλέποντας τον κ. Σπίρτζη να καπνίζει σε κλειστό χώρο δεν άντεξε και
ξέσπασε με ένα σχόλιο στο προσωπικό του λογαριασμό στο facebook γράφοντας:
«Πραγματικά νιώθω μ@λ@κας που προσπαθώ να εφαρμόσω τον αντικαπνιστικό… Σε ένα
παράλληλο σύμπαν, σε μία άλλη χώρα, όταν ένας υπουργός απροκάλυπτα παραβίαζε το
νόμο αλλά και τις εγκυκλίους άλλου του συναδέλφου, η παραίτηση θα ήταν
μονόδρομος. Αλλά ξέχασα… Είμαστε στην Ελλάδα».
Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία ένιωσα και εγώ την
ίδια οργή και συνάμα αναρωτήθηκα: Ποιος είναι αυτός ο Σπίρτζης;
Ποια η πολιτική του πορεία; Για να δω… Διαβάζω, λοιπόν: Ο κ. Χρήστος Σπίρτζης ήταν ενεργό μέλος του ΠΑΣΟΚ
με εξέχουσα θέση στον συνδικαλιστικό χώρο από τα 28 του χρόνια. Το 2007 στήριξε αποφασιστικά τον Γιώργο Παπανδρέου στις
εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ, ενάντια στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Στα χρόνια του
Μνημονίου, ίδρυσε την ΡΑΣΚ (Ριζοσπαστική Αριστερή Σοσιαλιστική Κίνηση). Η ΡΑΣΚ
αποτελείτο από μέλη και στελέχη του κοινωνικού και συνδικαλιστικού ΠΑΣΟΚ τα
οποία είχαν στηρίξει τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά στη συνέχεια διαφοροποιήθηκαν
από τις μνημονιακές πολιτικές. Τελικά, ο
κ. Σπίρτζης από ενεργό μέλος του ΠΑΣΟΚ και
εργατοπατέρας- συνδικαλιστής στην προεδρία του Τεχνικό Επιμελητήριο
Ελλάδος (Τ.Ε.Ε) βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και να ’τος άμεση
επιλογή του Τσίπρα (;) σε μια υπουργική καρέκλα (Αναπληρωτής
υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού αρχικά, ενώ από τον
Σεπτέμβριο του 2015, στη δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα, είναι υπουργός Υποδομών,
Μεταφορών και Δικτύων). Αυτή είναι εν συντομία η πολιτική διαδρομή του 50χρονου Χρήστου Σπίρτζη.
Τον κόβεται για βλάκα, φίλοι μου; Εγώ όχι. Επομένως γιατί προκαλεί με
μια τέτοια κίνησή; Μάλλον από πολιτική αλαζονεία. Σε απάντηση μιας τέτοιας συμπεριφοράς εγώ παραθέτω μόνο ένα στοιχείο: «Ξεπέρασαν, με συντηρητικές μάλιστα
εκτιμήσεις, τα 7,1 εκατομμύρια οι θάνατοι διεθνώς το 2016, λόγω του καπνίσματος
(5,1 εκατ. άνδρες και 2 εκατ. γυναίκες). Από την άλλη, τα συνδυασμένα ετήσια
κέρδη των μεγαλύτερων καπνοβιομηχανιών του κόσμου υπερέβησαν τα 62,27
δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό σημαίνει
ότι στο θάνατο κάθε καπνιστή αντιστοιχούν κέρδη περίπου 9.730 δολαρίων για τους
μεγαλοκαπνοβιομηχάνους»[4]!
Παραθέτω και μια θυμοσοφία: Οι άνθρωποι- οι πολιτικοί προπάντων- θα πρέπει να χρησιμοποιούν τη
γνώση τους προς όφελος της κοινωνίας και όχι για να ενισχύσουν τον εγωισμό τους
και την ματαιοδοξία τους. Δε θα πρέπει
ποτέ να ξεχνάνε την ανθρωπιά και το ήθος τους, για να την μεταλαμπαδεύουν απλόχερα και στους
άλλους... Όχι για να τους προκαλούν…»
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη
και Κυριακή στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν
επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία
κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr).
[2] Στα 230 κείμενά μου, έγραψα ονομαστικά για
πολιτικά πρόσωπα μόνο 4(!): Τους βουλευτές Καρδίτσας κ.κ. Μπρακατσούλα Βασίλειο,
Μιχαλάκη Νικόλαο και τους πρώην Υπουργούς Πάγκαλο Θεόδωρο, Βενιζέλο Ευάγγελο.
[3] Είμαι ο ίδιος γνώστης αυτής της αντίληψης,
διότι επισκέπτομαι τη γειτονική πόλη πολύ συχνά εσχάτως.
Share this
