Επιμέλεια: Βασίλης
Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
tokinitro.blogspot.gr
(ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)
Το μοναδικό δώρο που θέλει κάθε παιδί
Είναι
αναμφίβολο πως ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα γίνονται με σκοπό την απόκτηση
χρημάτων. Έτσι και στις εορτές, που πέρασαν, σε πολλών το μυαλό έρχονται αμέσως τα
φωτάκια, τα μελομακάρονα, τα δώρα, τα πλούσια τραπέζια και ένας «μεταλλαγμένος»
Άγιος Βασίλης, ο οποίος έχει καθιερωθεί για κερδοσκοπικούς λόγους, να διανέμει
δώρα στα παιδιά. Όσο πλησίαζαν οι «μεγάλες γιορτές» πολλοί έτρεχαν να αγοράσουν
φαγητά και πανάκριβα ενδύματα, για να βγουν την παραμονή, να διασκεδάσουν, να
μεθύσουν, να ξενυχτήσουν και μετά να κοιμηθούν μέχρι το μεσημέρι, όπου θα είναι
και έτοιμο το φαγητό.
Δεν αντιλέγω
καλά είναι όλα αυτά και αναγκαία, αλλά πραγματικά αυτή είναι η ουσία των εορτών
αυτών; Μόνο φαγητό και διασκέδαση; Και ακόμη περισσότερο: Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά
για τα παιδιά μας αυτό είναι; Φαγητό και δώρα, δώρα πολλά από τα καταστήματα
παιχνιδιών, κινητής τηλεφωνίας, Η/Υ κ.τ.λ.;
Πράγματι, χρόνο
με τον χρόνο η περίοδος των Χριστουγέννων τείνει να γίνεται όλο και πιο
αγχωτική για τους γονείς και λιγότερο χαρούμενη για τα παιδιά. Όσο περισσότερες
υποχρεώσεις έβαλε ένας γονιός στη λίστα αυτών των ημερών -ψώνια, στολισμός,
μαγειρέματα, εορταστικές εκδηλώσεις- τόσο λιγότερος χρόνος του απόμενε, για να
περάσει με τα παιδιά του. Όταν, όμως, τα παιδιά δεν απολαμβάνουν αρκετό χρόνο
και προσοχή από τους ανθρώπους που αγαπούν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο
στον κόσμο, νιώθουν «κενά», παραμελημένα και τελικά… δυστυχισμένα.
Όταν οι
μεγάλοι προσπαθούν να κάνουν χαρούμενα τα παιδιά τους, αγοράζοντάς τους όλο και
περισσότερα δώρα, για να αποζημιώσουν τον όλο και λιγότερο χρόνο που περνούν
μαζί τους, μαθαίνουν στα παιδιά ότι είναι τα υλικά αγαθά που θα πρέπει να τους
δίνουν χαρά. Όταν τα δώρα γίνονται υποκατάστατο της αγάπης αντί για σύμβολο
αγάπης, τα παιδιά ξεκινούν να μετρούν πόσο αγαπιούνται βάσει του πόσα δώρα
λαμβάνουν. Και όσο πιο άδεια νιώθουν συναισθηματικά από τους γονείς, τόσο
περισσότερα παιχνίδια ζητούν, στην προσπάθειά τους να γεμίσουν αυτό το κενό.
Επιπλέον, ας μην
ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι ικανά να ζητούν διαρκώς πράγματα που δε
χρειάζονται. Όσα, όμως, δώρα και αν τους πάρουμε, όσα χρήματα κι αν ξοδέψουμε
για εκείνα, αν η καρδιά τους δεν είναι γεμάτη αγάπη, κανένα δώρο δεν θα είναι
ποτέ αρκετό για να τα κάνει χαρούμενα. Γιατί όταν τα παιδιά αυτά ξετυλίξουν τα
δώρα τους, θα αποζητούν διαρκώς κάτι ακόμα. Και αυτό το «κάτι ακόμα» είναι κάτι
που όλα τα λεφτά του κόσμου δεν μπορούν να αγοράσουν.
Το μοναδικό
δώρο που θέλει κάθε παιδί είναι να νιώθει ότι είναι δεμένο με τους γονείς του:
ότι το αγαπούν και το εκτιμούν. Τα συναισθήματα αυτά δεν περιέχονται σε καμία
συσκευασία δώρου. Τα παιδιά θέλουν να είναι με τους γονείς του και να κάνουν
ό,τι κάνουν και εκείνοι. Για να νιώθουν δεμένα μαζί τους, για να νιώθουν αγάπη
και εκτίμηση, χρειάζεται οι άνθρωποι που αγαπούν περισσότερο από κάθε άλλον, δηλαδή
οι γονείς τους, να περνούν χρόνο μαζί τους. Χρειάζεται να κάνουν πράγματα μαζί
και ο ένας για τον άλλον.
Κοντολογίς,
φίλοι μου, εύχομαι να μετατρέψατε τις ημέρες εορτών (και διακοπών για τα παιδιά
σας) από «γιορτές για τα παιδιά» σε «γιορτές με τα παιδιά». Είτε τα παιδιά σας
είναι ακόμα μικρά και τώρα καθιερώνετε τις εορταστικές οικογενειακές παραδόσεις
είτε είναι μεγαλύτερα και έχουν μάθει να λαμβάνουν πολλά δώρα, εύχομαι να
δημιουργήσατε πραγματικό κλίμα χαράς την περίοδο των γιορτών, γεμίζοντας την
καρδιά τους με αγάπη, αντί την αγκαλιά τους με δώρα.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στο φύλλο της
Τετάρτης και του Σαββατοκύριακου. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις,
επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
