Επιμέλεια: Βασίλης
Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
tokinitro.blogspot.gr
(ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)
Το
πιστεύετε; Κι όμως είναι αλήθεια!
Το 2019 στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας, το
Όσλο, καταγράφηκε μόνο ένας νεκρός από τροχαίο ατύχημα ολόκληρη τη χρονιά!
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας, κανείς νέος κάτω των 16 ετών δεν
έχασε τη ζωή του σε κάποιο τροχαίο στους δρόμους της πρωτεύουσας και μόνο
ένας απ’ όλες τις ηλικιακές ομάδες! Το 2017 είχαν χάσει τη ζωή τους μόλις τρεις
άνθρωποι στους δρόμους. Τέλος, να σημειώσουμε ότι οι θάνατοι από τροχαίο σε
ολόκληρη την επικράτεια της Νορβηγίας το 2019 ήταν 110!
Το πιστεύετε; Κι όμως είναι γεγονός!
Αντιλαμβάνεστε,
φίλοι μου, ότι μόνο θλίψη προκαλεί οποιαδήποτε σύγκριση με την αντίστοιχη
ελληνική πραγματικότητα. Μόνο στην Κρήτη ο αριθμός των νεκρών που έχουν
βρει τραγικό θάνατο το 2019 πέρασε τους 50, εκ των οποίων οι 40 είναι ήταν κάτω
των 35 ετών!
Κατά
βάθος- ας το παραδεχτούμε- μικρή σημασία έχει το ποιος φταίει σε ένα τροχαίο.
Και το ποιος θα φταίει στο επόμενο. Και στο μεθεπόμενο. Μια χώρα που θρηνεί πάνω από 1.000 νεκρούς και 10.000 τραυματίες σε
τροχαία κάθε χρόνο πώς μπορεί να υποκρίνεται ότι συγκλονίζεται; Και γιατί δεν
κάνει κάτι, για να μην πάνε χαμένα τόσα παιδιά της; Γιατί στους Έλληνες
αρέσει να κλαίνε τα παιδιά, τα αδέρφια, τους γονείς, τους συγγενείς τους;
«Μα, τι
λες;», θα πουν κάποιοι. Σε ποιον αρέσει να κλαίει τους ανθρώπους του; Και όμως!
Σε πολλούς Έλληνες φαίνεται ότι αρέσει. Πολλοί
απ’ αυτούς που σήμερα «θρηνούν» αύριο θα περάσουν με κόκκινο, δε θα
φορέσουν ζώνη, θα μπουν ανάποδα στο μονόδρομο, θα παρκάρουν στη γωνία, θα το
πατήσουν λίγο παραπάνω, θα πάρουν το αυτοκίνητο, αφού έχουν πιει «δυο- τρία
ποτηράκια», θα κάνουν σφήνες, «κόντρες» και πολλά άλλα ακόμη. Και, όταν κάποιος
τους ζητήσει το λόγο, θα πουλήσουν «τσαμπουκά». Λέω ψέματα;
Γιατί οδηγούμε, αδιαφορώντας για τους γύρω μας και σαν να μη
μας ενδιαφέρει αν κάποιος μάς περιμένει σπίτι; Τί και ποιος φταίει; Όλοι μας. Ο
καθένας μας ξεχωριστά, που- έστω μια φορά- θα πει «δε βαριέσαι». Που δεν
παίρνει την οδήγηση στα σοβαρά. Που γράφει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας στα
παλιά του τα παπούτσια είτε οδηγεί νταλίκα ή λεωφορείο (ακόμα και σχολικά!) με
φθαρμένα λάστιχα είτε αυτοκίνητο, όπως του γουστάρει, είτε μηχανάκι/μηχανή,
ξεφτιλίζοντας τον Κ.Ο.Κ.; Και το κάνει, γιατί αυτός είναι μάγκας. Είναι έξυπνος
αυτός. Οι άλλοι δεν ξέρουν! Οι άλλοι είναι υπερβολικοί!
Έπειτα, είναι
το κράτος. Είναι αυτοί οι εκάστοτε κυβερνώντες, που συμπεριφέρονται στους
ιδιοκτήτες ΙΧ σαν να έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα. Που μας
έχουν μουρλάνει στη φορολογία, ωθώντας μας ουσιαστικά να οδηγούμε παλιά,
επομένως επικίνδυνα, αυτοκίνητα. Όταν η Πολιτεία υπερφορολογεί το αυτοκίνητο σε
μια χώρα που έχει τρισάθλιες δημόσιες συγκοινωνίες, δεν αντιλαμβάνεται, άραγε,
ότι αναγκάζει τον ιδιοκτήτη να επιλέξει ένα πιο παλιό, πιο κακοσυντηρημένο, πιο
ανασφαλές αυτοκίνητο; Έχουμε γεμίσει με μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που «πέταξαν
στα σκουπίδια» οι Γερμανοί και πολλοί δικοί μας «εξυπνάκηδες» έμποροι
αυτοκινήτων, γυρίζοντας τα χιλιόμετρα, τα πουλάνε ως «σχετικά καινούρια»; Γιατί
η Πολιτεία δε δίνει αισθητές φοροελαφρύνσεις στον Έλληνα οικογενειάρχη να
αγοράσει καινούριο αυτοκίνητο, για να μετακινεί την οικογένειά του;
Όλα αυτά, σε
συνδυασμό με την παραδοσιακή για τον Έλληνα αδιαφορία για ό,τι κακό γίνεται
γύρω του (μέχρι να αγγίξει το σπίτι του) έχουν δημιουργήσει ένα είδος στρεβλής
κουλτούρας. Να κάνουμε, δηλαδή, όλοι τα στραβά μάτια στην παρανομία, επειδή,
παρακάτω, μπορεί να την κάνουμε και εμείς.
Αν θέλουμε
άμεσα να μειώσουμε το οδικό έγκλημα, κάθε πρωί πριν βγούμε από το σπίτι, ας
κοντοσταθούμε και ας σκεφτούμε πόσες αγκαλιές και χαμόγελα μάς περιμένουν το
απόγευμα, όταν επιστρέψουμε σ’ αυτό! Μόνο έτσι θα πάψουμε να ξαφνιαζόμαστε ή να εντυπωσιαζόμαστε, όταν
διαβάζουμε ειδήσεις σαν και αυτή που υπάρχει στην αρχή του παρόντος κειμένου.
[1] Ο κ.
ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στο φύλλο της
Τετάρτης και του Σαββατοκύριακου. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις,
επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
