Ψύχραιμη ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Μερικές
σκέψεις για τις μαθητικές καταλήψεις σχολικών κτιρίων[2]
Ανήκει στα
γεγονότα που
κάθε χρόνο διχάζει την κοινή γνώμη. Μιλώ για τις καταλήψεις των σχολείων. Στο σημερινό άρθρο θα επιχειρήσω να δω και να
παρουσιάσω το θέμα από τη δική μου οπτική γωνία, βλέποντας συνάμα και τα
επιχειρήματα της αντίθετης πλευράς. Ας δούμε, λοιπόν, το θέμα ψύχραιμα.
Οι καταλήψεις σχολείων τείνουν, δυστυχώς, να λάβουν το χαρακτήρα
μαθητικής παράδοσης[3],
αρχής γενομένης κάθε χρόνο τέλη Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου. Αυτή
η «συνεπής ετήσια συνήθεια» αποδυναμώνει σε μεγάλο βαθμό την αποτελεσματικότητά
τους, καθώς τόσο από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου όσο και- προπάντων- από
μεγάλο μέρος της κοινωνίας, γίνονται αντιληπτές περισσότερο ως προσπάθεια
αποφυγής των μαθημάτων. Έτσι, αντί οι μαθητές να αποκτήσουν τον τίτλο της
μαχόμενης γενιάς, περνούν στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών ως φυγόπονοι
και μάλλον αδιάφοροι απέναντι στα οφέλη της μάθησης[4].
Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τούτο: το γεγονός ότι οι καταλήψεις επαναλαμβάνονται
κάθε χρόνο, υποδηλώνει σε μεγάλο βαθμό και τη σταθερότητα των προβλημάτων στο
χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης (ελλείψεις σε
διδακτικό προσωπικό, κατάργηση ειδικοτήτων σε ΕΠΑ.Λ, τμήματα- «μαμούθ» με 27
μαθητές, κτιριακά προβλήματα εν πολλοίς επικίνδυνα για την ασφάλεια των μαθητών,
καθυστερημένη έναρξη της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής
Διδασκαλίας και μάλιστα όχι σε όλα τα σχολεία, απουσία ενός γεύματος για όλους
τους μαθητές κ.α). Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη
μορφή αγώνα αποσκοπεί στο να λειτουργήσει ως μέσο πίεσης για την επίλυση
σημαντικών προβλημάτων, με δεδομένη την
πάγια τακτική της πολιτικής ηγεσίας να υποχρηματοδοτεί τις δαπάνες για την Εκπαίδευση[5].
Μήπως, όμως, η
κατάληψη της σχολικής μονάδας λειτουργεί εν τέλει εις βάρος των ίδιων των
μαθητών; Όταν γίνεται κατάληψη,
διακόπτεται η ομαλή ροή της διδασκαλίας, αποδιοργανώνεται η σειρά στη μελέτη
και στην προσπάθεια κατανόησης των διδακτικών αντικειμένων, μειώνονται οι
διδακτικές ώρες και υπονομεύεται έτσι ακόμη περισσότερο το έργο των
εκπαιδευτικών και κατ’ επέκταση των δημόσιων σχολείων. Το τέλος του
διδακτικού έτους βρίσκει, επομένως, τους μαθητές με εμφανείς ελλείψεις στα
διάφορα αντικείμενα, εφόσον η διδασκαλία τους δεν έγινε με την αναγκαία
πληρότητα.
Επαναλαμβάνω: υπάρχουν καταλήψεις που προκύπτουν, όχι ως
αντίδραση στα γενικευμένα προβλήματα της εκπαίδευσης, αλλά ως εκκλήσεις για την
άμεση αντιμετώπιση πολύ συγκεκριμένων και πολύ σημαντικών ζητημάτων που
ταλανίζουν ορισμένα σχολεία. Η έλλειψη χρηματοδότησης, άλλωστε, έχει
αρκετές φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο σε κάποιες σχολικές μονάδες, οι οποίες
καλούνται να λειτουργήσουν υπό χειρότερες προϋποθέσεις σε σύγκριση με άλλα
σχολεία. Ένα σχολείο της επαρχίας, για παράδειγμα, που απομένει χωρίς
εκπαιδευτικούς για τρεις ή και τέσσερις μήνες, είναι λογικό να προκαλεί την
έντονη αντίδραση των μαθητών, αλλά και των γονιών τους.
Κοντολογίς, οι
καταλήψεις των σχολείων, έτσι όπως γίνονται σήμερα έξω από ένα οργανωμένο
πλαίσιο αγώνα, ουσιαστικά δεν εξυπηρετούν τίποτε. Εξαίρεση για τα τεκταινόμενα στο Νομό μας, αποτελεί η περίπτωση του
Εσπερινού- Νυχτερινού σχολείου της πόλης μας. Αρκεί να περάσει κάποιος από
εκεί και να μιλήσει με τους «μαθητές» αυτούς-αξιοσέβαστους κυρίους και κυρίες-
συμπολίτες μας, και θα φύγει αλληλέγγυος. Πόσο μάλιστα εγώ που είχα τη τύχη-
και χαρά- να διδάξω σε αυτούς τους μαθητές την περυσινή εκπαιδευτική χρονιά!
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ
αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός
Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Τις οποίες κάνω, αφού διάβασα, συζήτησα,
άκουσα επιχειρήματα πολλών πλευρών, και
βέβαια με την ιδιότητα του ενεργού
εκπαιδευτικού.
[3] Δεν είναι τυχαίο λόγου χάρη ότι φέτος η περασμένη Δευτέρα 30/10 είχε οριστεί ως ημέρα κατάληψης των
σχολείων της Β/θμιας Εκπαίδευσης από
τους μαθητές!
[5] Επικαλούμενη τις περισσότερες φορές
μνημονιακές δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Share this
