Ψύχραιμη Ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Το παρόν κείμενο αναφέρεται στην Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη
της βίας κατά των γυναικών (που εορτάζεται την ερχόμενη Δευτέρα 25η Νοεμβρίου).
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας έδωσε στην δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία, που
λένε πως δύο στις τρεις γυναίκες στη χώρα μας πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής
βίας, με θύτη συνήθως τον σύζυγο νυν ή τέως. Αρκεί να αναφέρουμε πως μόνο τους τελευταίους 17 μήνες έχουν γίνει 35
δολοφονίες γυναικών από συντρόφους ή συζύγους!
Είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο η βία παραμένει βία!
Γνωρίζετε ότι...
- 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της
- 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
- 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
- 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.
Τα φαινόμενα της κακοποίησης και της άσκησης βίας κατά γυναικών
εξακολουθούν να παρατηρούνται τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Μια
ματιά στα στατιστικά στοιχεία και στις διάφορες μαρτυρίες, προκαλεί έκπληξη και
αγανάκτηση.
Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα πρόβλημα που «εμφανίζεται» (ή
συνήθως συγκαλύπτεται) σε όλων των τύπων τις σύγχρονες κοινωνίες: στις
αναπτυγμένες δυτικές κοινωνίες με ποικίλες μορφές, είτε με τη μορφή της
οικογενειακής βίας, είτε με τη μορφή της σεξουαλικής εκμετάλλευσης όσο και στις
υπόλοιπες κοινωνίες, όπου οι γυναίκες είναι θύματα πιο πρωτόγονων μορφών βίας.
Η οικογενειακή βία είναι μια από τις πιο κακοήθεις καταπατήσεις
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επειδή διαπράττεται όχι από ξένους, αλλά από μέλη
της οικογένειας, ανθρώπους εμπιστοσύνης. Είναι εξαπλωμένη σε όλο τον
κόσμο, έχοντας επιπτώσεις στη φυσική και συναισθηματική υγεία γυναικών και
παιδιών, απειλώντας την οικονομική τους ασφάλεια και υπονομεύοντας την
αυτοεκτίμησή τους και την δυνατότητα για ομαλή ανάπτυξη. Στις χειρότερες
περιπτώσεις αποτελεί απειλή για τη ζωή, όταν γυναίκες δολοφονούνται ή
αυτοκτονούν από απελπισία.
Μια τέτοια μορφή βίας δεν κάνει διακρίσεις πολιτισμικής
κληρονομιάς, ταξικής θέσης, μορφωτικού επιπέδου, ύψους εισοδήματος, εθνικότητας
και ηλικίας σε οποιαδήποτε χώρα. Τέλος, ορισμένες μορφές βίας εκδηλώνονται σε όλα τα μήκη και
πλάτη της γης (π.χ. η οικογενειακή βία και ο βιασμός), ενώ άλλες εμφανίζονται
μόνο σε ορισμένες χώρες ή πολιτισμούς, όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών
οργάνων, η επαλήθευση της παρθενίας, το κάψιμο στην πυρά των χηρών (γυναικών).
Η άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας από άνδρες πάνω σε
γυναίκες έχει κοινωνικές γενεσιουργές αιτίες, οι οποίες ανάγονται σε σχέσεις
εξουσίας μεταξύ των φύλων και αποτελούν δομικό στοιχείο της κοινωνίας (βία
δομική) και εκφράζονται πέρα από την άμεση άσκηση βίας και σε όλα επίπεδα, όπως
στην κοινωνικο - οικονομική εξάρτηση της γυναίκας από τον άνδρα, στην κατώτερη
και κακοπληρωμένη θέση των γυναικών στην εργασία, στις λιγότερες ευκαιρίες
μόρφωσης και στην ελλιπή εκπροσώπηση των γυναικών σε πολιτικές θέσεις.
Είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο η βία παραμένει βία και ο
τρόπος έκφρασής της παίζει μικρό ρόλο. Η γυναίκα που βιώνει οποιαδήποτε μορφή βίας στην οικογένεια δεν
πρέπει να μένει μόνη αλλά να προσπαθήσει να βρει τη δύναμη να αναζητήσει
βοήθεια. Η ανοχή και η σιωπή το μόνο που κάνουν είναι να επιδεινώνουν το
πρόβλημα. Η γυναίκα-θύμα χρειάζεται
να συνειδητοποιήσει ότι δεν ευθύνεται αυτή για τη βίαιη συμπεριφορά του
συντρόφου της, ενώ με την κατάλληλη
ψυχολογική στήριξη μπορεί να επανακτήσει την αυτοπεποίθησή της, να πιστέψει
ξανά στον εαυτό της και να δημιουργήσει τη ζωή και τη σχέση που πραγματικά
επιθυμεί και της αξίζει.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και
Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις,
παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
