Ψύχραιμη ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Μια
αναφορά στον προπονητή ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΖΑΚΑ
Όταν τον Ιούλιο του 2017 ξανάρθε[2]
στην Καρδίτσα ως προπονητής της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ο Γιώργος Βαζάκας, κουβαλούσε μαζί του πέρα από την τεράστια
επαγγελματική του εμπειρία και το θάρρος της γνώμης. Από την πρώτη του παρουσία
στα Μ.Μ.Ε.[3]
ο 57χρονος τεχνικός δε μάσησε τα λόγια του. Παραδέχτηκε τη μεταβατική
χρονική περίοδο που διανύει η ομάδα που αποδέχτηκε την πρόταση να την
καθοδηγήσει, επισημαίνοντας ότι αναζητήθηκαν οι καλύτερες δυνατές επιλογές σε
παίχτες με κριτήριο να «ματώνουν» για τη φανέλα.
Επιπλέον, επισήμανε με έμφαση ότι η Αναγέννηση θα πορευτεί με
σκοπό την οικονομική της υγεία και πως έφτασε η στιγμή με σκληρή δουλειά να
αλλάξει στόχο και να επιδιώξει υψηλότερα πλασαρίσματα φέτος σε σχέση με τον
αγώνα «επιβίωσης» στην κατηγορία τα προηγούμενα χρόνια. Τέλος, δήλωσε ευθαρσώς πως
επιθυμία του είναι μέσα από το δυναμικό ποδόσφαιρο που θα επιδιώξει να
παρουσιάσει το σύνολό του να επιστρέψει ο φίλαθλος κόσμος της Καρδίτσας στο
γήπεδο. Και αυτά που δήλωσε βάλθηκε να τα πραγματοποιήσει. Πήγε σε σχολεία,
μιλώντας με τη μαθητιώσα νεολαία, μιλάει καθημερινά με τους φιλάθλους, δίνει
συνέντευξη με αυτόν το χειμαρρώδη μα άμεσο λόγο που τον χαρακτηρίζει.
Εσείς τι
λέτε, φίλοι μου, καθώς «κλείνει» σε 15 μέρες ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος;
Τα καταφέρνει; Εγώ έτσι νομίζω. Η ομάδα βρίσκεται στην πρώτη 8άδα και πάντως
μακριά από τη ζώνη του υποβιβασμού, ο κόσμος αρχίζει να επιστρέφει στο γήπεδο[4],
ενώ τα παιδιά που επιλέγει κάθε φορά να παίξουν δίνουν ό,τι περισσότερο
μπορούν. Το σπουδαιότερο: Κράτησε ενωμένα αυτά τα παιδιά, όταν τα πράγματα ήταν
δύσκολα, με τη μεγάλη καθυστέρηση στις πληρωμές,
χωρίς να κρύψει το μεγάλο πρόβλημα. Εκείνο που θαυμάζω σε αυτόν τον προπονητή
είναι οι «σφικτές» άμυνες[5],
το δυναμικό ποδόσφαιρο που παίζει κάθε ομάδα που αναλαμβάνει[6],
και- το σημαντικότερο- δεν αλλάζει τη φιλοσοφία του ως προπονητής, τολμώ να πω
και ως άνθρωπος.
Για του λόγου το αληθές σας παραθέτω μια δήλωσή του ως
προπονητής της Λαμίας μετά από τον αγώνα της ομάδας του στα Τρίκαλα (Α.Ο.
ΤΡΙΚΑΛΑ- ΛΑΜΙΑ= 1-1, Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2015): «Εύχομαι στα Τρίκαλα να βγουν στην Α΄ Εθνική γιατί
είναι από τις λίγες ομάδες που έχουν τόσο κόσμο και δικαιούνται να πάει στην Α΄
Εθνική. Ο Γιαλιάς (σημείωση: Πρόεδρος της τρικαλινής ομάδας τότε) είναι ένας
καλός επιχειρηματίας. Μπορεί εμένα να με στέρησε να δουλέψω στην ομάδα που
αγαπάω αλλά ήταν η μοναδική λύση που μπορούσε να γίνει στην ομάδα των
Τρικάλων. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Έχει την οικονομική ευχέρεια, έχει την τρέλα
σαν πρόεδρος να ανεβάσει την ομάδα παραπάνω. Αντισταθμίζονται τα πράγματα. Εγώ
στεναχωρήθηκα που έφυγα από την ομάδα της καρδιάς μου αλλά δεν ταίριαζε η
φιλοσοφία. Μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξει… εγώ δεν αλλάζω, είμαι 23 χρόνια
προπονητής. Δεν άλλαξα τόσα χρόνια. Αν αλλάξει ο Γιαλιάς σαν φιλοσοφία, σαν
πνεύμα ίσως κάποτε να ξανά συνεργαστούμε. Όπως σκεφτόταν δεν υπάρχει περίπτωση
να έχουμε επαφή. Δεν παύει όμως να είναι η ιδανική λύση για τα Τρίκαλα. Και
πρέπει να τον στηρίξει ο κόσμος γιατί έχει και την τρέλα και την διάθεση να
ανεβάσει τα Τρίκαλα ψηλά.»
Αυτός είναι ο
Γρεβενιώτης προπονητής ποδοσφαίρου Γιώργος Βαζάκας, που, αν και ήταν παιδί
φτωχής οικογένειας, με το πείσμα του υπήρξε άριστος μαθητής και πέρασε στη
Νομική Σχολή (!), αλλά τον κέρδισε η μεγάλη του αγάπη: το ποδόσφαιρο.
Σημείωση: Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ παίζει
σήμερα Κυριακή με τον Εργοτέλη, και στη συνέχεια με την ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ, τον ΑΡΗ, την
ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ και αμέσως μετά τον ΟΦΗ. Επειδή είμαι φίλαθλος και όχι οπαδός με
παρωπίδες, όποια και αν είναι η βαθμολογική «συγκομιδή» στα παιχνίδια αυτά θα
έχω τα ίδια συναισθήματα για την ομάδα και φυσικά για το Γιώργο Βαζάκα, τους
συνεργάτες και τους παίκτες του.
[1] Ο κ.
ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Πέμπτη και Κυριακή στην εφημερίδα της Καρδίτσας "Πρωινός Τύπος". (Για τυχόν επισημάνσεις,
παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr).
[2] Αφού υπήρξε προπονητής στην ομάδα και την
ποδοσφαιρική χρονιά 1997-98.
[4] Έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με το κοντινό
παρελθόν και είμαι βέβαιος ότι θα αυξηθεί και άλλο, καθώς βλέπει προπονητή,
συνεργάτες και παίκτες να το παλεύουν με περισσή αξιοπρέπεια.
[5] Το γεγονός αυτό ίσως οφείλεται και στο
γεγονός ότι και ο ίδιος υπήρξε ως ποδοσφαιριστής αμυντικός.
[6] Και το ξέρω γιατί ως διαιτητής ποδοσφαίρου,
άλλοτε, τον είχα «σφυρίξει» τρεις- τέσσερις φορές, αν θυμάμαι καλά. Τότε
διέκρινα και πόσο έντονα, πλην κόσμια, απευθυνόταν στους διαιτητές.
Share this
