Ψύχραιμη ματιά
Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου,
Φιλόλογος [1]
Εγώ αυτό το «κέρδος» το λέω εθνική αφύπνιση!
Το βράδυ του
περασμένου Σαββάτου, ανήμερα της ημέρας τιμής του Πολυτεχνείου (17η Νοέμβρη),
λίγο πριν κοιμηθώ, έκανα ένα τελευταίο «ζάπινγκ» στην τηλεόραση και «έπεσα» σε
ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ με θέμα τη λογοκρισία στον κινηματογράφο την
περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα (1967-1974), βασισμένο στο άγνωστο μέχρι
τώρα αρχείο της χούντας. Το ντοκιμαντέρ αυτό με τίτλο «Στοργή στο Λαό»[2] προβαλλόταν από το κανάλι της Βουλής
στις 11 μ.μ..
Επί δύο και πλέον ώρες καθηλώθηκα στη θέση
μου, βλέποντας με ενδιαφέρον στοιχεία, εικόνες και συνεντεύξεις επώνυμων
ανθρώπων, ντοκουμέντα για το μεγάλο κακό που έκανε σε βάρος της χώρας και του
πολιτισμού- πολιτικού, πνευματικού και λαϊκού- η δικτατορία των συνταγματαρχών. Ταυτόχρονα λυπήθηκα ακόμη μια φορά για
τη μεταχείριση που επεφύλαξε σε μια τόσο σπουδαία εκπομπή η τηλεόραση- και μάλιστα
η κρατική- σε ό,τι αφορά την ώρα προβολής (τα μεσάνυχτα)[3].
Και ύστερα απορούμε που ο πολύς
κόσμος και προπάντων η νεολαία μας, εμφανίζεται γεμάτη άγνοια, όταν ερωτάται
«τί έγινε την 25η Μαρτίου 1821 ή την 28η Οκτωβρίου 1940 ή
την 17 Νοέμβρη 1974;». Ας αναρωτηθούμε
καλύτερα τι έκανε η Πολιτεία για την ενημέρωσή τους. Τί θα πείραζε κάθε
φορά που έχουμε μια εθνική επέτειο ή τιμούμε ένα σπουδαίο γεγονός- πέρα από την
ευκαιρία που δίνεται με τη σχετική εκδήλωση που γίνεται στα σχολεία- αν
προβαλλόταν σε κάθε Γυμνάσιο και Λύκειο της χώρας μας αυτή ή μια παρόμοια
εκπομπή, αφού έκανε μια σύντομη και περιεκτική εισαγωγή ένας εκπαιδευτικός; Τίποτα
δε θα πάθαιναν τα παιδιά, εάν «έχαναν» μια διδακτική ώρα, για να δουν ένα
τέτοιο ντοκιμαντέρ. Αναρωτιέμαι, ακόμη,
τι θα πείραζε κάθε φορά που έχουμε μια εθνική επέτειο ή τιμούμε ένα σπουδαίο
γεγονός αν αφιέρωναν 1-2 ώρες όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, σε ώρες λογικές και
όχι μεταμεσονύχτιες, για να προβάλλουν αντίστοιχες εκπομπές ιστορικού και
συνάμα εθνικού ενδιαφέροντος. Δε θα τους κόστιζε τίποτα. Αντίθετα, οι
θεατές τους, μικροί και μεγάλοι, θα αποκόμιζαν πλήθος θετικών στοιχείων.
Εγώ αυτό το «κέρδος» το λέω εθνική μνήμη
και εθνική συνείδηση. Αφύπνιση με μια λέξη. Τα ’χω ξαναγράψει. Απευθύνομαι
πιο πολύ σε σένα γονέα, παρά σε κάποιον πολιτικό. Άλλωστε, ηθική στην πολιτική δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο σκοπιμότητα.
Ο πολιτικός, εξάλλου, πολύ αμφιβάλλω
αν διαβάζει τα κείμενά μου, εσύ όμως μπορείς και επιβάλλεται να ενημερώνεις το
παιδί σου, για τέτοια σπουδαία γεγονότα, όπως η επταετή Δικτατορία και οι
συνέπειες που αυτή επέφερε στη χώρα μας. Και η ενημέρωση αυτή είναι ιδιαίτερα
επίκαιρη στις μέρες μας, που τα φαντάσματα του ολοκληρωτισμού επανεμφανίζονται στην
Ευρώπη και αλλού, θυμίζοντάς μας πως η Δημοκρατία δεν είναι αυτονόητη, αλλά
είναι υπόθεση όλων μας και εξαρτάται από την καθημερινή ετοιμότητά μας να την
υπηρετούμε, να την προστατεύουμε και να την υπερασπιζόμαστε.
Κοντολογίς, εάν
δε γράψω εγώ, αν δε μιλήσεις εσύ, αν δεν ενεργήσει ο άλλος, αν δε νοηματοδοτήσουμε εν τέλει τη ζωή μας
ως λαός, πολύ φοβάμαι ότι θα χαθεί εντελώς η εθνική συνείδησή από τους νέους μας
κάπου ανάμεσα σε πάσης φύσεως «Νομάδες» (Nomads) και talent
shows!
[1]
Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ
αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός
Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Μια φράση που χρησιμοποιούσε το Υπουργείο
Δημόσιας Τάξης!
[3] Για την ιδιωτική ούτε κουβέντα. Ασχολούταν
με τους ανόητους που περνούν την ώρα τους- και τη ζωή τους, θα ΄λεγα-
φτιάχνοντας μολότωφ.
Share this
