Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Ψυχραιμία, λοιπόν, χρειάζεται τώρα και πρόγραμμα
Κάπου διάβαζα
τις προάλλες πως μετά το Πάσχα το μεγαλύτερο θέμα που θα «απασχολήσει» τα Μ.Μ.Ε. και θα μας «βομβαρδίζουν»
σχεδόν κάθε μέρα με αναλύσεις επί αναλύσεων θα είναι – πέρα από τις εκλογές για
την Ευρώπη και την Τοπική Αυτοδιοίκηση-
οι εξετάσεις των μαθητών της Β’ και κυρίως της Γ’ Λυκείου. Τόσο οι
εφημερίδες όσο και οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί εκτός απροόπτου (απρόοπτο για
τα Μ.Μ.Ε. θεωρώ κάποιο στυγερό έγκλημα, καμιά υπόθεση σατανισμού ή πορνείας και
άλλα τέτοια «πιασιάρικα») θα αφιερώσουν
μέρος της ύλης τους, μιλώντας και γράφοντας για τα ίδια πράγματα. Το πώς
δηλαδή αισθάνονται οι μαθητές- υποψήφιοι αυτές τις μέρες και πως
συμπεριφέρονται απέναντι στο οικογενειακό και γενικότερα το κοινωνικό τους
περιβάλλον. Και φυσικά όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από απίθανες προτάσεις-
λύσεις, για να αντιμετωπιστεί αυτό το ξαφνικό και αναπάντεχο «κακό», δηλαδή η
άσχημη συμπεριφορά των μαθητών-
υποψηφίων.
Αλήθεια,
αναρωτιέμαι, πόσοι γονείς και προπάντων πόσοι μαθητές έχουν το χρόνο και κυρίως
τη διάθεση να διαβάσουν αυτές τις βαρύγδουπες αναλύσεις των ειδικών. Κατά τη
γνώμη μου λίγοι. Και αυτό οφείλεται όχι γιατί αυτές οι αναλύσεις δεν έχουν να
προσφέρουν κάτι, αλλά γιατί το προσφέρουν πάντα στο τέλος,, όταν τους
ενδιαφερόμενους- εν προκειμένω τους μαθητές- άλλα πράγματα τους ενδιαφέρουν και
όχι τα λόγια τα μεγάλα και μάλιστα εκ του ασφαλούς.
Εγώ πιστεύω
πως αυτές τις ημέρες επιζητούν την
ησυχία τους, ώστε απερίσπαστοι να οργανώσουν το πρόγραμμα τους και να
διαβάσουν, όπως αυτοί θεωρούν καλύτερα και σύμφωνα με τις δυνάμεις τους. Τι
σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι όλοι οι
άλλοι παράγοντες- και μέσα σ’ αυτούς συγκαταλέγω και τους γονείς και τους
εκπαιδευτικούς- οφείλουμε να σιγήσουμε και να σταματήσουμε το «κήρυγμα». Δε
χρειάζεται να λέμε στα παιδιά μας «διαβάστε»! Είναι δεδομένο ότι διαβάζουν. Δε
χρειάζεται να τους λέμε «κάντε διάλειμμα»! Μεγάλα παιδιά είναι, το ξέρουν και
μόνοι τους αυτό και μάλιστα τί είδους διάλειμμα θα κάνουν, γιατί εκτός του ότι
εκνευρίζουμε τα παιδιά, λέγοντάς τους να κάνουνε διάλειμμα, πολλές φορές τους
λέμε και τί είδους διάλειμμα θα κάνουν!
Επιπλέον, αυτές τις μέρες βλέπουμε ποιοι άνθρωποι
έχουν προκριθεί στη λογική τους. Είναι άραγε τυχαίο ότι τα Λύκεια αυτές τις
μέρες «αδειάζουν» σιγά- σιγά; Όχι βέβαια. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν, γιατί
πιστεύουν ότι εκεί δεν έχουν να πάρουν τίποτα πλέον[2]. Ψυχραιμία, λοιπόν, χρειάζεται τώρα και
πρόγραμμα. Μέσα απ’ αυτά τα δύο στοιχεία θα καταπολεμήσουν τα παιδιά το
άγχος τους, όσο το δυνατό περισσότερο, αφού- ας μη γελιόμαστε- να το
εξαλείψουμε δεν μπορούμε.
Μένει, όμως, ένα αναπάντητο ερώτημα που
δημιουργήθηκε, φαντάζομαι, στην αρχή αυτού του άρθρου και είναι το ακόλουθο: Ποιοι είναι αυτοί, οι πράγματι λίγοι, που
θα δώσουν βάση στις βαρύγδουπες αναλύσεις των Μ.Μ.Ε. τις ημέρες που θα
ακολουθήσουν; Η απάντηση είναι εύκολη και έχει την εξήγησή της: οι γονείς της «τελευταίας στιγμής». Οι
άσχετοι που όφειλαν να είναι σχετικοί, οι αδαείς που τώρα στο τέλος της
μαθητικής «διαδρομής» των παιδιών τους συναισθάνονται ότι είχαν χρέος να
γνωρίζουν. Γονείς που δεν ήταν δίπλα στα παιδιά τους «τρέχουν» τώρα ή καλύτερα
βλέπουν και διαβάζουν τους ειδικούς, για να περισώσουν τα προσχήματα του ρόλου
τους με ενέργειες που τελικά μόνο σύγχυση προκαλούν στα παιδιά τους (μαθητές)
και τίποτα δεν προσφέρουν.
Ας μη «φορτώνουμε», λοιπόν, με το ξαφνικό
ενδιαφέρον μας άγχος τα παιδιά. Αυτά έχουν οργανώσει τον εαυτό τους για τη
«μάχη των εξετάσεων» με τα δικά τους «πολεμοφόδια», μακριά από τις κραυγές της
τελευταίας στιγμής.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και
Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις,
παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Ας ελπίσουμε ο γερο-υπουργός κ. Γιαβρόγλου που- κατά
δήλωσή του- δε θα ξανασχοληθεί με την κοινοβουλευτική πολιτική να έχει δίκιο
στο νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί σε μία εβδομάδα και να αλλάξει αυτή η
«αρρωστημένη» κατάσταση στο Λύκειο. Κάτι πάντως έπρεπε να γίνει.
Share this
