Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
tokinitro.blogspot.gr
(ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ)
Σκέψεις με αφόρμηση την πανδημία
του κορωνοϊού (Α’
Μέρος)
Είναι φορές στη ζωή,
που η καθημερινότητα και αυτό που βιώνουμε ως δεδομένο ανατρέπονται. Ένα
αιφνίδιο γεγονός, όπως ένας θάνατος, ένα τραυματικό γεγονός, απώλεια εργασίας,
οικονομική καταστροφή, καταστροφή της περιουσίας μας λόγω εξωτερικών συνθηκών,
ένα διαζύγιο κα. μπορεί να επηρεάζει τη ψυχική και κατόπιν τη σωματική μας
υγεία.
Μια τέτοια κατάσταση,
είναι η κατάσταση που δημιουργήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της αιφνίδιας
πανδημίας του κορωνοϊού. Η καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων άλλαξε.
Πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα ξαφνικά απαγορεύονται, απουσιάζουν ή
τροποποιούνται (χειραψίες, αγγαλιάσματα κ.α.).
Η επιβεβλημένη και
απότομη αλλαγή συνηθειών, έστω και παροδικά δημιουργεί άγχος και πολλές φορές
θυμό. Σ’ όλο αυτό που συμβαίνει έρχεται να προστεθεί και η αίσθηση της απειλής
της υγείας, καθώς και η αίσθηση της αβοηθησίας πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι
για να ανατρέψεις ή να αντιμετωπίσεις επαρκώς την κατάσταση.
Ταυτόχρονα
δημιουργείται τεράστια αίσθηση ανασφάλειας στον πληθυσμό, διότι δεν υπάρχει
κάποια επίσημη γνώση για το μέχρι πότε θα συνεχιστεί η κατάσταση. Αυτό από μόνο
του δημιουργεί μεγάλη εσωτερική ένταση, άγχος και αποδιοργάνωση. H κατάσταση,
γίνεται ακόμη πιο επιβαρυντική για το λόγω ότι δεν παρέχει προοπτική άμεσης διαφυγής,
ταυτόχρονα όμως και ελπίδας. Πέρα από την απειλή της υγείας, προκύπτει το άγχος
για το άγνωστο και η κοινωνία υπόκειται σε μεγάλη συναισθηματική πίεση.
Η κατάσταση δυσκολεύει
ακόμη περισσότερο, μια και σε τέτοιες περιόδους έντασης και κρίσης στην καθημερινότητα,
οι άνθρωποι στρέφονται σε φίλους συγγενείς, οικεία άτομα, ώστε να μοιραστούν το
άγχος. Στην περίπτωση αυτή όμως οι συναναστροφές αποτελούν την κύρια πηγή
απειλή της υγείας. Έτσι, τα άτομα μπαίνουν σ έναν φαύλο κύκλο, όπου κυριαρχεί ο
φόβος, η απειλή, η απελπισίας η αβοηθησία, η οποιαδήποτε διαφυγή οδηγεί στον
ίδιο πάλι φαύλο κύκλο. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της κατάστασης θα φανούν
αργότερα, όταν η απειλή της σωματικής υγείας εκλείψει.
Από
την άλλη δε θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως η ίδια η Φύση με τη δημιουργία του
κορωνοϊού προσέφερε στον εαυτό της την απαραίτητη ανάσα που χρειαζόταν από την
σπατάλη των πόρων της, από το ξεθέωμα που της έκανε ο άνθρωπος. Φώναζε για τουλάχιστον
δυο δεκαετίες τώρα πως χρειάζεται ανάσα, και όμως δεν υπήρξε ένα οργανωμένο
παγκόσμιο σχέδιο. Τώρα, με τον κορωνοϊό, μας δείχνει- με οδυνηρό ομολογουμένως
τρόπο- τι είναι αυτό που οφείλουμε να αλλάξουμε.
Θα
έχετε διαβάσει πως δελφίνια εμφανίστηκαν ξανά στα νερά της Βενετίας. Λιγότερες
γόνδολες, λιγότερη ανθρώπινη ενόχληση στο φυσικό τους περιβάλλον και νάτη η
επάνοδός τους! Είδη που ζούσαν σε κρυψίνοια επανεμφανίστηκαν στα προάστια
πόλεων ανά τον κόσμο. Η ατμόσφαιρα σε πολλά σημεία του πλανήτη όπου υπάρχει
καραντίνα, έγινε πιο καθαρή.
Όλα
αυτά μπορεί και να συνέβησαν τυχαία, αλλά δεν πρέπει να τα δούμε έτσι. Πρέπει
να τα δούμε ως το καλύτερο πείραμα με σκοπό να χτίσουμε πάνω σε νέες βάσεις και
όχι απλώς να ξαναβάψουμε τους ξεφτισμένους τοίχους στο όνομα της «ανάπτυξης»!
Τα
απόνερα της καραντίνας ίσως μας εξασφαλίσουν λίγο περισσότερο χρόνο πέρα από το
2030, έτος που έχουν ορίσει οι επιστήμονες ως το έτος μηδέν για την κλιματική
κρίση. Μπορεί να ακούγεται κυνικό, αλλά την ώρα που το φορτίο της ανθρωπότητας
βαραίνει αυτές τις εβδομάδες, το φορτίο του πλανήτη γίνεται πιο ελαφρύ και του
επιτρέπει την ξεκούραση.
Αν
κάτι μας δείχνει ο κορωνοϊός αυτό είναι πως ο άνθρωπος δεν είναι ο ηγέτης του
πλανήτη και του σύμπαντος. Είναι μονάχα ένα γρανάζι. Και καμία μηχανή δεν
καταστράφηκε επειδή, ένα γρανάζι μπορεί να σκούριασε ή να σκάλωσε. Ιδίως, όταν
η λειτουργία αυτού του γραναζιού παρεμπόδιζε τα υπόλοιπα γρανάζια…
Πηγές:
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στην εφημερίδα της Καρδίτσας "Πρωινός Τύπος" στο φύλλο του
Σαββατοκύριακου. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
