Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
Η Παιδεία με την έννοια της εκπαίδευσης αποτελεί διαχρονικά σημείο
αντιπαράθεσης πολιτικών φορέων- κομμάτων, αλλά και πνευματικών φορέων, πολιτών
κ.α.. Ο τρόπος που θα οργανωθεί και θα πραγματοποιηθεί η εκπαιδευτική
διαδικασία είναι θέματα για τα οποία οι συμβαλλόμενοι εκφράζουν διαφορετικές
απόψεις και σχεδόν πάντα αυτοί που δέχονται τις περισσότερες συνέπειες είναι οι εκπαιδευτικοί και οι
μαθητές.
Στη
περίοδο που διανύσαμε το τελευταίο δίμηνο το βάρος έπεσε για ακόμα μια φορά σε αυτούς,
δηλαδή στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί σε μικρό χρονικό διάστημα βρήκαν τρόπους να επικοινωνούν
με τους μαθητές και μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης προσπάθησαν (και
προσπαθούν) να διατηρήσουν ενεργή τη μαθησιακή διαδικασία, με σύγχρονης ή (και)
ασύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Φυσικά, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν
μπορεί να συγκριθεί με τη δια ζώσης διδασκαλία στην τάξη. Και αυτό γιατί οι
εκπαιδευτικοί και το σχολείο γενικότερα, δε μεταδίδουν μόνο γνώσεις στους
μαθητές αλλά διαμορφώνουν και την προσωπικότητά τους.
Το Υπουργείο Παιδείας άμεσα έδωσε οδηγίες προς όλες τις βαθμίδες, ώστε,
διασφαλίζοντας την υγεία των εκπαιδευτικών και των μαθητών, να επικρατήσει,
μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, μια μορφή επικοινωνίας και να
πραγματοποιηθεί εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Προφανώς οι δυσκολίες ήταν και είναι πολλές.
Εννοείται πως υπήρξαν αστοχίες. Όμως, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί και μαθητές
ανταποκρίθηκαν με μεγάλη επιτυχία σε αυτή την προσπάθεια.
Με την επαναλειτουργία των σχολικών μονάδων πολλά πράγματα ήταν πρωτόγνωρα.
Απόσταση μαθητών, διαφορετικά διαλείμματα, ζωντανή μετάδοση και πολλά ακόμα που
στην πράξη ήταν δύσκολο έως αδύνατο να εφαρμοστούν και κάποια από αυτά δεν ήταν
παιδαγωγικά ορθό να πραγματοποιηθούν. Γι’ αυτό και μέσα σε μια εβδομάδα τα
σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης φυλλορρόησαν από μαθητές. Πηγαίνει
περίπου το 35% του μαθητικού δυναμικού τους!
Ξαναγράφω, ωστόσο, μια μικρή
υπενθύμιση για εμάς τους εκπαιδευτικούς, όπως μου τη δίδαξε ένας από τους κορυφαίους Δασκάλους μου, ο κ. Βασίλης Κύρκος, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστημίου
Ιωαννίνων. «Τα πάντα ξεκινάνε από τη μόρφωση
που έχουμε ή δεν έχουμε. Απ' τις ικανότητες του μυαλού και των χεριών του ανθρώπου.
Αυτό είναι το «κλειδί» για όλα... Μετά από κάθε «γιατί» να ψάχνεις το γιατί των γιατί. Εκεί θα βρίσκεις πάντα πάνω από τη μισή
απάντηση και ίσως όλη την αλήθεια. Είναι σημαντικό, όταν βρίσκεσαι στα δύσκολα να
μη δέχεσαι αβασάνιστα τις εύκολες απαντήσεις που δίνουν πρόχειρα μια εξήγηση,
που κουκουλώνουν τα πράγματα. Να προσέχετε τις εξηγήσεις που φουντώνουν της
καρδιάς τις προτιμήσεις, που χωρίζουν τον κόσμο, τους ανθρώπους και τα έργα
τους σε άσπρο και μαύρο, που φροντίζουν πιο πολύ να βολεύουν παρά να φωτίζουν
την αλήθεια. Να φροντίζετε την τιμή σας, προτού χρειαστεί να την υπερασπιστείτε.
Προκόβουν αυτοί που στο μυαλό τους δεν έχουν ντουβάρια, μήτε στα μάτια τους
μπερντέδες. Αυτοί που προσπαθούν να έχουν ορισμένες αρχές, που προσπαθούν να
κάνουν τα δύσκολα απλά, να γανώνουν τα μυαλά τους. Αυτοί που προσπαθούν να
γράψουν τη δική τους ιστορία, να χαράξουν το δρόμο τους».
Κοντολογίς, η αξία του «Δασκάλου» αναδείχθηκε μέσα σε αυτές τις ιδιαίτερες
συνθήκες που περάσαμε. Και βέβαια οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που γνωρίζουν
καλύτερα από τον καθένα αν μπορεί κι αν είναι πρακτικά υλοποιήσιμο και
παιδαγωγικά ορθό οποιοδήποτε μέτρο, ώστε οι σχολικές μονάδες να επιστρέψουν σε
μια «νέα κανονικότητα» από 1η Σεπτεμβρίου.
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στο φύλλο του
Σαββατοκύριακου. (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[2] Κείμενο του συναδέλφου εκπαιδευτικού Ναούμ
Ευαγγελόπουλου, διασκευασμένου από τον έχοντα την επιμέλεια της στήλης.
Share this
