Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος [1]
ΕΚΛΟΓΕΣ- ΜΕΡΟΣ Δ’
Πάντως ώρες- ώρες τους
λυπάμαι τους υποψήφιους βουλευτές!
Δεν προλάβαμε να ησυχάσουμε από τις ευρωεκλογές που πήγαν
πακέτο με τις αυτοδιοικητικές, μας ήρθαν μέσα στο κατακαλόκαιρο και οι εθνικές! Άντε τώρα να βγάλεις πέρα εκλογές με το θερμόμετρο να χτυπάει 39άρια! Και
αυτοί οι υποψήφιοι βουλευτές που ντάλα ήλιο τρέχουν να βρουν ψήφους; Έλεγα στο
προηγούμενο κείμενό μου[2] πως όλοι οι υποψήφιοι-
προπάντων όμως οι νέοι- επιλέγουν να περάσουν περιοδείες από όλα τα χωριά, να
δουν όσους εκείνη τη στιγμή βρίσκονται εκεί (δηλαδή στα καφενεία, κυρίως
άντρες) να τους πουν ένα γεια και να φύγουν «σφαίρα» για το επόμενο χωριό ή
καφετέρια, για να έρθουν μετά οι επόμενοι και πάει λέγοντας. Ε και; Τι θα
καταφέρουν οι υποψήφιοι μόνο με αυτό; Να πουν ότι παρουσιαστήκαμε σε όλα τα
χωριά, μια φορά στα 4 χρόνια;
Και πόσο κωμικό φαντάζει αυτή τη μια φορά στα 4 χρόνια να διαγκωνίζονται
στο πρόγραμμα επισκέψεων τους ακόμη και υποψήφιοι του ίδιου κόμματος (κατά τ’
άλλα «συναγωνιστές») ποιος να πρωτομιλήσει. Για του λόγου το αληθές την
περασμένη Κυριακή στα χωριά της Νεβρόπολης θα πήγαιναν χωριστά την ίδια ώρα(!)
δύο υποψήφιοι να μιλήσουν, ενώ 20’ μετά θα έφτανε και τρίτη συνυποψήφια τους!
Και αναρωτιέται ένας κριτικά σκεπτόμενος πολίτης: Άραγε δεν μπορούσαν να πάνε
μαζί ως κλιμάκιο και οι τρεις τους, ώστε ούτε το άγχος
των χρονικών επικαλύψεων να μην έχουν και συνάμα να έχουν τριπλάσιο χρόνο να
μιλήσουν στους κατοίκους, ώστε και οι κάτοικοι με τη σειρά τους να κατανοήσουν
καλύτερα το πρόγραμμα του κόμματος που εκπροσωπούν;
Και αν προεκτείνουμε τον προβληματισμό, ακατανόητο είναι και το άλλο
ευτράπελο: Ο κάθε «συναγωνιστής» του ίδιου κόμματος να έχει το δικό του
πολιτικό γραφείο και να δέχεται τους πολιτικούς του φίλους- ψηφοφόρους. Δεν
ξέρω, αν αληθεύει, αλλά άκουσα πολλούς να λένε πως παλιός πολιτικός της
Καρδίτσας που εκλεγόταν συνεχώς για δεκαετίες αποκαλούσε τους ψηφοφόρους του
«πρόβατα», τα οποία φιλοδοξούσε να κληροδοτήσει στον-φέρελπι της πολιτικής- υιό
του!)[3].
Πάντως ώρες- ώρες τους λυπάμαι τους υποψήφιους βουλευτές! Τους βλέπω να
ιδροκοπάνε κάτω από τον καυτό ήλιο και έρχομαι και αναρωτιέμαι «πόσο πολύ
κοπιάζουν όλοι τους για το… καλό μας». Από την άλλη μεριά είναι και οι κυρίες
υποψήφιες βουλευτίνες! Θα μου πείτε, αυτές είναι πιο τυχερές, γιατί με ένα
τιραντέ και ένα ντεκολτέ, άντε κι ένα μίνι, τη βγάζουν καθαρή! Ίσως να είναι κι
έτσι. Αλλά μη νομίζετε έχουν κι αυτές τα δικά τους! Να πάνε στο κομμωτήριο, να
κάνουν το μακιγιάζ, το μανικιούρ το πεντικιούρ! Έ, όσο να πεις είναι κι αυτή
μια ταλαιπωρία! Και μετά να βγουν στον ήλιο για ψήφο. Να τρέχει ο ιδρώτας και
μαζί με αυτόν το make up, να πέφτει παράλληλα και το μαλλί.
Τι τραβάνε και αυτοί οι υποψήφιοι για να μας σώσουν…
[1] Ο κ. ΑΛΕΞΙΟΥ
αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη και Σάββατο στην εφημερίδα της Καρδίτσας «Πρωινός
Τύπος». (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις, επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
[3]Επαναλαμβάνω
δεν ξέρω αν ισχύει, έχω λοιπόν τις επιφυλάξεις μου, πάντως ο γιός του πράγματι
πήρε τη «σκυτάλη» από τον πατέρα του και εκλέχθηκε σε 3-4 εκλογικές
αναμετρήσεις βουλευτής. Είχε, φαίνεται, «προίκα» τα «πρόβατα και τις αρνάδες»
του πατέρα του.
Share this
