Επιμέλεια: Βασίλης Αλεξίου, Φιλόλογος[1]
Η ιστορία επαναλαμβάνεται τούτες τις μέρες.
Μόνο που δεν είναι Θέατρο του Παραλόγου.
«Το κωμικό είναι η βαθύτερη γνώση του παραλόγου,
γι’ αυτό νομίζω ότι προξενεί μεγαλύτερη απόγνωση από το τραγικό. Το κωμικό
είναι τραγικό και η τραγωδία του ανθρώπου είναι μια κωμωδία».
Ευγένιος Ιονέσκο
Ο Ευγένιος Ιονέσκο, ο σπουδαίος αυτός Ρουμάνος
θεατρικός συγγραφέας και από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους του Θεάτρου του
παραλόγου έγραψε ακριβώς μισό αιώνα πιο
πριν «Το παιχνίδι της σφαγής», μια από τις καλύτερες θεατρικές παραγωγές έργων του
παγκόσμιου ρεπερτορίου, η οποία επανειλημμένως παίχτηκε και στη χώρα μας. «Το
παιχνίδι της σφαγής» μιλάει για το συμβολικό και τον πραγματικό θάνατο, αυτόν
που, ενώ κάνουμε τα πάντα, για να πραγματοποιείται, εκ των υστέρων
αναρωτιόμαστε (και όχι όλοι) για τα αίτια.
Το απόσπασμα
που ακολουθεί είναι από το παραπάνω θεατρικό έργο, ελαφρώς διασκευασμένο από
τον γράφοντα. Επαναλαμβάνω: γράφτηκε 50 χρόνια πιο πριν!
…………………………………………………..
«Συμπατριώτες κι επισκέπτες της χώρας μας,
Σας
συγκέντρωσα εδώ για τελευταία φορά, στην πρωτεύουσα αυτής της χώρας, για να σας
ενημερώσω: Μας συμβαίνει κάτι εντελώς ανεξήγητο. Δεχθήκαμε επίθεση από ένα
λοιμό αγνώστων αιτιών. Οι γειτονικές χώρες μας έχουν κλείσει τα σύνορά τους. Ο
στρατός έχει κυκλώσει την χώρα μας. Κάθε είσοδος και έξοδος απαγορεύεται. Μέχρι
χτες ήμασταν ελεύθεροι, όμως από σήμερα είμαστε σε καραντίνα.
Συμπατριώτες
κι επισκέπτες της χώρας μας, μην επιχειρήσετε να δραπετεύσετε, γιατί θ’ αντιμετωπίσετε τα πυρά
των στρατιωτών που καραδοκούν σε κάθε έξοδο της χώρας. Χρειάζεται να οπλιστούμε
με όλο το θάρρος που διαθέτουμε. Επίσης, χρειάζονται γερά χέρια να ανοίγουν
τάφους. Τα οικόπεδα, οι ακάλυπτοι χώροι, οι αυλές, τα γήπεδα, όλα επιτάσσονται,
γιατί τα νεκροταφεία γέμισαν. Ζητώ, επίσης, εθελοντές να επιτηρούν τα μολυσμένα
σπίτια, μήπως κάποιος μπει ή βγει. Θα ορίσουμε ορκωτούς επόπτες που θα
επισκέπτονται τα σπίτια, […] και θα δίνουν λόγο στις αρχές, προκειμένου να
απομονωθούν οι πιθανοί φορείς. Όποιος μπαίνει σε μολυσμένο σπίτι θα θεωρείται
ύποπτος και θ’ απομονώνεται εκεί μέσα.
Φυλαχτείτε
από τους υπόπτους. Καταγγείλετε τους για το καλό του συνόλου! Ζητάμε γιατρούς,
νεκροθάφτες, σαβανωτές και κάθε χρήσιμη για την περίσταση ειδικότητα. Κάθε
πολίτης οφείλει να προσφέρει στον συνάνθρωπό του: να τον επιτηρήσει ή να του
κλείσει τα μάτια. Το σύνθημά μας είναι, «Θάψε τον πλησίον σου, μπορείς!».
Αντίδοτο για το ιό δεν έχουμε βρει. Προσπαθούμε να τον περιορίσουμε, μήπως
μερικοί τυχεροί επιβιώσουν, όμως αυτό είναι άγνωστο. Απαγορεύονται οι
συνεστιάσεις και όλα τα θεάματα. Τα καταστήματα, τα εστιατόρια και τα καφενεία
θα λειτουργούν ελάχιστες ώρες [….]. Υπάρχει η υποψία πως το κακό που μας βρήκε
προέρχεται από κάτι ανώτερό μας, από τον ουρανό, και καθετί από τον ουρανό
διαβρώνει σαν αόρατη βροχή τις στέγες, τους τοίχους και τις ψυχές μας.
Όπως
σας είπα, αυτή είναι η τελευταία δημόσια συγκέντρωση. Ομάδες πάνω από τρία άτομα
θα διαλύονται. Επίσης, απαγορεύεται να περιφέρεστε άσκοπα. Όλοι οι πολίτες
επιβάλλεται να κυκλοφορείτε ανά δύο, για να επιτηρείτε ο ένας τον άλλο. Τώρα
γυρίστε στα σπίτια σας και μείνετε εκεί. Θα βγείτε μόνο σε περίπτωση μεγάλης
ανάγκης. Ειδικά συνεργεία θα στιγματίζουν την πόρτα κάθε μολυσμένου σπιτιού: θα
κάνουν έναν μεγάλο κόκκινο σταυρό με μπογιά στην πόρτα και θα γράφουν: Ελέησόν
με, Κύριε!».
……………………………………………………….
Η ιστορία, φίλοι μου, επαναλαμβάνεται τούτες τις μέρες. Μόνο που δεν
είναι Θέατρο του Παραλόγου. Είναι η καθημερινότητά μας, δυστυχώς. Καθημερινά
ερχόμαστε αντιμέτωποι με το παράλογο. Οργή και απόγνωση, όταν ακόμα και η Επιστήμη
σηκώνει τα χέρια ψηλά. Το «παιχνίδι της σφαγής» θυμίζει έντονα τα παιχνίδια που
παίζει η σημερινή κοινωνία στον εαυτό της. Άνθρωποι που πεθαίνουν ή ζουν κατά
τύχη, που δεν ξέρουν να ζουν, που δεν ξέρουν, γιατί πεθαίνουν…
[1] Ο κ.
ΑΛΕΞΙΟΥ αρθρογραφεί στο φύλλο της Τετάρτης και του Σαββατοκύριακου στην εφημερίδα της Καρδίτσας
"Πρωινός Τύπος". (Για τυχόν επισημάνσεις, παρατηρήσεις,
επικοινωνία κ.τ.λ: vaalexiou@yahoo.gr)
Share this
